Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka mnie nie zachwyciła. Może dość mam już nieszczęśliwych zakończeń, które bywają często u Sparks'a. Można było przewidzieć, jak skończy się ta książka. Czyta się ją szybko, ale nie wrócę do niej ponownie. Nie wzbudziła u mnie żadnych większych emocji, jak i szczególnie nie zapadła w pamięć, tak więc nie spełniła moich oczekiwań.

Książka mnie nie zachwyciła. Może dość mam już nieszczęśliwych zakończeń, które bywają często u Sparks'a. Można było przewidzieć, jak skończy się ta książka. Czyta się ją szybko, ale nie wrócę do niej ponownie. Nie wzbudziła u mnie żadnych większych emocji, jak i szczególnie nie zapadła w pamięć, tak więc nie spełniła moich oczekiwań.

Książka idealnie trafiła w moje gusta. Pochłonęłam ją w jeden dzień i żałowałam,że tak szybko się skończyła. Wciąga tak bardzo, że nie można jej odłożyć, tylko czyta się z zaciekawieniem co wydarzy się za chwilę. Jestem ciekawa jak dalej potoczy się historia Nory i Patcha. Czekam tylko, aż na moich półkach pojawią się kolejne części i od razu zabieram się do czytania! Gorąco polecam.

Książka idealnie trafiła w moje gusta. Pochłonęłam ją w jeden dzień i żałowałam,że tak szybko się skończyła. Wciąga tak bardzo, że nie można jej odłożyć, tylko czyta się z zaciekawieniem co wydarzy się za chwilę. Jestem ciekawa jak dalej potoczy się historia Nory i Patcha. Czekam tylko, aż na moich półkach pojawią się kolejne części i od razu zabieram się do czytania!...

Dwoje ludzi łączy miłość. Jednak czasem miłość nie wystarcza. Los poprowadził ich życie nie tak,jak by to sobie wyobrażali, naznaczył ich tragedią. Czy pisane im jest bycie razem?
Chociaż koniec był dla mnie nieco przewidywalny, to i tak nie powstrzymałam się od kilku łez..
To kolejna książka Sparksa, która mnie nie zawiodła, wzruszyła i dała trochę do myślenia. Polecam.
''Bycie razem to nie miesiąc miodowy. To rzeczywistość, ty i ja z krwi i kości. Chcę rano budzić się obok ciebie, chcę wieczorem jeść z tobą kolację. Chcę opowiadać ci o swoich codziennych, przyziemnych sprawach i słuchać o twoich. Chcę się z tobą śmiać i zasypiać, trzymając cię w ramionach...'' (str.277)

Dwoje ludzi łączy miłość. Jednak czasem miłość nie wystarcza. Los poprowadził ich życie nie tak,jak by to sobie wyobrażali, naznaczył ich tragedią. Czy pisane im jest bycie razem?
Chociaż koniec był dla mnie nieco przewidywalny, to i tak nie powstrzymałam się od kilku łez..
To kolejna książka Sparksa, która mnie nie zawiodła, wzruszyła i dała trochę do myślenia....