Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Egzystencja w świecie, gdzie z jednej strony nauka przekonuje nas, że nie ma żadnych reguł ani sposobów, aby przewidzieć, jak potoczy się przyszłość, a z drugiej – obarcza się jednostkę całkowitą odpowiedzialnością za jej własny los – cóż, egzystencja w takim świecie może być po prostu nie do zniesienia.

Egzystencja w świecie, gdzie z jednej strony nauka przekonuje nas, że nie ma żadnych reguł ani sposobów, aby przewidzieć, jak potoczy się pr...

Warto sobie uświadomić, że jeszcze nigdy dotąd, w żadnej cywilizacji i żadnej kulturze nie opisywano i nie doświadczano w taki sposób rzeczywistości – jako pozbawionej sensu i celu sekwencji przypadkowych zdarzeń nawigowanych jakąś bezosobową, nieintencjonalną siłą. Przeciwnie – jak już wcześniej wspominałem, cała historia zachodniej kultury, podobnie jak i w ogóle historia ludzkich cywilizacji, jest tak naprawdę wielkim archiwum opowieści, które przekonywały, że istnieje głęboki sens – nawet jeśli dewaluowały przy tym znaczenie jednostki i podporządkowywały ją plemieniu, wyższej prawdzie albo konieczności dziejowej.

Warto sobie uświadomić, że jeszcze nigdy dotąd, w żadnej cywilizacji i żadnej kulturze nie opisywano i nie doświadczano w taki sposób rzeczy...

Dyskomfort wywoływany nienawiścią może sprawić, że będziemy zaprzeczać jej istnieniu w nas samych i w naszych dzieciach. Łatwiej zaklasyfikować go jako jeszcze jeden mit Freuda. Jednak te wszystkie opowiadane przez nas zabawne historie o tym jak nasz pierworodny czy pierworodna przyjęli nowe dziecko w rodzinie: „Chcesz mi powiedzieć, że on zostaje?" albo „Kiedy oddasz z powrotem do szpitala to dziecko?" lub „Włóż go do kosza i zamknij pokrywę" czy „Na co on nam jest potrzebny?" — to przyznanie się (w złagodzonej formie) do tego, że istnieje coś takiego jak "intensywna niechęć", a więc coś, co jak podaje słownik nazywa się nienawiścią.

Dyskomfort wywoływany nienawiścią może sprawić, że będziemy zaprzeczać jej istnieniu w nas samych i w naszych dzieciach. Łatwiej zaklasyfiko...

Prawdziwe „ja" —jak pisze Winnicott —rodzi się w trakcie najwcześniejszej relacji z drugim, we wrażliwym dostrojeniu się matki do dziecka. Zaczyna się od odpowiedzi komunikujących nam: "Jesteś tym, kim jesteś. Czujesz to, co czujesz". Pozwalających nam uwierzyć w naszą rzeczywistość i realność. Przekonujących, że nic nam nie grozi, jeśli ujawnimy nasze wczesne, kruche, zaczynające dopiero kiełkować prawdziwe „ja".

Prawdziwe „ja" —jak pisze Winnicott —rodzi się w trakcie najwcześniejszej relacji z drugim, we wrażliwym dostrojeniu się matki do dziecka. Z...

Jeśli tylko będziemy potrafili wznieść się ponad rywalizację, wspólne dzielenie się może stać się fundamentem więzi na całe życie, więzi, która może być dla nas podporą nawet gdy umrą nasi rodzice, dzieci odejdą do swych domów, a małżonkowie nie spełnią pokładanych w nich oczekiwań. I dlatego, mimo że bycie bratem lub siostrą oznacza stratę przeznaczonej wyłącznie dla nas miłości matki, strata ta może przynieść ogromne korci.

Jeśli tylko będziemy potrafili wznieść się ponad rywalizację, wspólne dzielenie się może stać się fundamentem więzi na całe życie, więzi, kt...