rozwiń zwiń
Ghia

Profil użytkownika: Ghia

Nie podano miasta Kobieta
Status Czytelniczka
Aktywność 20 godzin temu
222
Przeczytanych
książek
614
Książek
w biblioteczce
74
Opinii
1 264
Polubień
opinii
Nie podano
miasta
Kobieta
Dodane| Nie dodano
Po pierwsze słowa, po drugie obrazy, po trzecie dźwięki. Góry, las, wiatr we włosach, słońce, rower, cisza nad rzeką. Ptaki. Nałogowo kupuję książki, głównie thrillery i kryminały. Lubię pisać i tworzyć w swojej głowie światy.

Opinie


Na półkach:

Julia to żona Henrika i matka trójki dzieci. Ma wszystko o czym można tylko sobie zamarzyć. Ma wspaniałego męża, który sprząta, gotuje i zajmuje się dziećmi. Ma piękny stary dom, nad jeziorem. Ma oddaną przyjaciółkę i robi karierę jako dziennikarka. Ma też kochanka, z którym spędza upojne chwile. Nagle jej życie wywraca się do góry nogami kiedy budzi się, któregoś dnia i odkrywa, że jej mąż nagle znika. Z początku Julia nie przyjmuje tego do wiadomości, że Henrik ją opuścił. Może wyszedł wcześniej do pracy, może coś mu wypadło. Może coś się stało. Sprawy się jednak komplikują kiedy zaczyna powoli odkrywać prawdziwą tożsamość swojego idealnego męża. I jak się okazuje ten mężczyzna ma mnóstwo tajemnic. Nagle Julia uświadamia sobie, że nic o nim tak naprawdę nie wie, przecież zawsze wszystko kręciło się tylko wokół niej, jakby była pępkiem świata i patrzyła na świat przez różowe okulary. Jednak miarka się przebrała i trzeba było stanąć na wysokości zadania i ponieść konsekwencje swojej ślepoty.
Opowieść dzieje się dwutorowo. Historia Julii w połączeniu z Valterem, który jest pełen nienawiści i pogardy. Jest okrutny dla swojej rodziny. Częściowo książka inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami. Jak dla mnie ta cieniutka historia to mały zalążek tego, co można byłoby z niej wyciągnąć, gdyby tylko autorka zechciała ją pociągnąć dalej i więcej. Zbyt mało treści o bohaterach, przeszłości Henrika, Valtera i samej akcji poszukiwań. Połowa książki stracona na płacz Julii i jej emocje. Zazwyczaj współczuję bohaterom czy utożsamiam się z nimi, ale ona mnie ,w którymś momencie zaczęła irytować. Jej lament , łzy i panika były wręcz nie potrzebne skoro też miała swoje tajemnice. Za winy i grzechy i tak przyjdzie kiedyś zapłacić. Czuję jakiś lekki niedosyt po przeczytaniu tych stu osiemdziesięciu stron. Wspaniała śmierć - nie wszyscy sobie na nią zasłużyli. Nie wiem, czegoś mi tu zabrakło, dlatego tylko w mojej ocenie cztery :)

Julia to żona Henrika i matka trójki dzieci. Ma wszystko o czym można tylko sobie zamarzyć. Ma wspaniałego męża, który sprząta, gotuje i zajmuje się dziećmi. Ma piękny stary dom, nad jeziorem. Ma oddaną przyjaciółkę i robi karierę jako dziennikarka. Ma też kochanka, z którym spędza upojne chwile. Nagle jej życie wywraca się do góry nogami kiedy budzi się, któregoś dnia i...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Joakim jest taki bierny w swoim nieszczęściu, pogrążony w swoim smutku, w swojej rozpaczy, że mu autentycznie współczułam i wiernie mu kibicowałam, jego biednym dzieciom też. A miało być tak pięknie ! Przeprowadzka całą rodziną na Wyspę do starej posiadłości latarników. Daleko od miasta, zgiełku, pośpiechu. Daleko od wspomnień przeszłości i błędów. Nowe miejsce wśród łąk i szumu morza miało przynieść spokój i wytchnienie. Miało być idylliczne, sielankowo. Nowy początek, ale wszystko znów poszło nie tak jak trzeba i podczas ostatniego wyjazdu Joakima do starego domu dochodzi do ogromnej tragedii i nieszczęścia, a wraz z nią zaczynają się budzić stare duchy Olandii. Przyszła zima, ciągłe zamiecie śnieżne, zimno, mróz, fak który oślepia śmiałków, którzy w taką pogodę mają odwagę opuszczać swoje schronienie. Joakim pogrąża się coraz bardziej, remont domu daje mu chwilowe ukojenie, ale w końcu musi obudzić się z tego mrocznego snu i wyrwać z żałoby. Musi zawalczyć nie tylko o prawdę, ale o bezpieczeństwo swoje i swoich dzieci. I musi pogodzić się ze stratą. Nikt nie jest w stanie zmienić swojej przeszłości, Joakim też nie, ale w końcu będzie musiał zmierzyć się z nią. Czy mu się to uda ? Czy sam stanie się duchem za życia na Olandzkiej wyspie ?
"Nocna zamieć " to moja pierwsza wyprawa na Olandię i muszę przyznać, że wpadłam jak śliwka w kompot. Może akcja nie jest jakaś szaleńczo porywająca, ale chociażby dla samego mrocznego klimatu warto ją przeczytać. Klimat i atmosfera tak gęsta, że można ją kroić nożem. Oczami wyobraźni wciąż widzę te morskie fale rozbijające się o brzeg, samotne latarnie, które rzucają blaski, słyszę krzyk mew, czuję tą wszechogarniającą pustkę i ogromną samotność. Jak we mgle nie widzę, ale odczuwam czyjąś obecność, przychodzi nagle i znika jak sen budząc tylko jakieś niezrozumiałe dla mnie lęki. Ciemność w oborze jest straszna kiedy gaśnie w niej światło. Słychać w niej tylko wycie wiatru i ciche skrobanie. Kiedy ktoś ostrym nożem na starej belce wycina czyjeś inicjały. Tym razem czyje ? Kto będzie następny? Śmierć przychodzi znienacka, nie zostawia śladów na śniegu, ale wciąż czyha i jest obecna. Nie wiem czy to samotne duchy przodków, czy to głupie wierzenia zamkniętej społeczności czy moja wyobraźnia więc nie chce jeszcze opuszczać wyspy i zaczynam czytać Zmierzch. Żałuję, że dopiero teraz ....

Joakim jest taki bierny w swoim nieszczęściu, pogrążony w swoim smutku, w swojej rozpaczy, że mu autentycznie współczułam i wiernie mu kibicowałam, jego biednym dzieciom też. A miało być tak pięknie ! Przeprowadzka całą rodziną na Wyspę do starej posiadłości latarników. Daleko od miasta, zgiełku, pośpiechu. Daleko od wspomnień przeszłości i błędów. Nowe miejsce wśród...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Ciężko mi było rozstać się z mrocznego i ciemnego Tripa na Nyarsasen. Jeśli wsiąkniesz w tą społeczność, to wyrwanie się z niej graniczy z cudem. Tutaj przede wszystkim powielane są rodzinne tradycje, jeśli ojciec jest policjantem, to zostaje nim również jego syn. Jeśli jest gospodarzem to po nim jego syn przejmuje to gospodarstwo. I tak z dziada pradziada wśród łąk i lasów, wśród mrocznych torfowisk. Ludzie żyją z sobą blisko, chodź ich chaty oddalone są od siebie. Znają się, wiedzą o sobie niemal wszystko. Tutaj na Triap nic nie powinno się wydarzyć, jednak w 1986 r ten sielankowy obraz zaburza morderstwo młodej kobiety, później kolejne, gdzie ofiara znika, a potem dochodzi do gwałtownego pobicia. Sprawą zaczyna zajmować się Sven, a potem na przestrzeli lat jego syn Vidar. W między czasie w rodzinne strony wraca pisarz, po rozstaniu ze swoją żoną. Liczy, że tutaj odzyska spokój i będzie pisał, a przede wszystkim zajmie się remontem żółtego domu. Historia w Mroku słońca dzieje się na przestrzeni trzydziestu lat. Przede wszystkim nie jest ona o ofiarach i ich życiu, ale o ludziach, którzy żyli wokół nich. Jest to historia o winach i odpowiedzialności, a przede wszystkim o prawdzie. Ale wszyscy wiemy, że z czasem prawda może zamienić się w kłamstwo, a kłamstwo w prawdę. Więc, którą drogą pójdą Sven i Vidar ? Drogą ciemności czy ku prawdzie, ku słońcu ? Polecam. Dla mnie rewelacja, chociaż na początku miałam problem z zapamiętywaniem wszystkich imion bohaterów, ale z czasem wpadłam w sidła Tiarp i ciężko się było oderwać. Do końca autor trzymał mnie w napięciu, niby wszystko już wiem i wszystko jest jasne, ale tak naprawdę nie wiem nic. Wszystko w tej książce jest dopracowane, wszystkie wątki zazębiają się z sobą, małe puzzle wskakują na swoje miejsca. Mam nadzieję, że spotkam jeszcze kiedyś Vidara na drodze z Marback w kolejnej książce.

Ciężko mi było rozstać się z mrocznego i ciemnego Tripa na Nyarsasen. Jeśli wsiąkniesz w tą społeczność, to wyrwanie się z niej graniczy z cudem. Tutaj przede wszystkim powielane są rodzinne tradycje, jeśli ojciec jest policjantem, to zostaje nim również jego syn. Jeśli jest gospodarzem to po nim jego syn przejmuje to gospodarstwo. I tak z dziada pradziada wśród łąk i...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika Ghia

z ostatnich 3 m-cy
Ghia
2024-03-16 07:48:23
Ghia dodała książkę Anna O na półkę Chcę przeczytać
2024-03-16 07:48:23
Ghia dodała książkę Anna O na półkę Chcę przeczytać
Anna O Matthew Blake
Średnia ocena:
8.9 / 10
7 ocen
Ghia
2024-03-10 15:44:20
Ghia dodała książkę Powtórzenia na półkę Chcę przeczytać
2024-03-10 15:44:20
Ghia dodała książkę Powtórzenia na półkę Chcę przeczytać
2024-02-05 14:05:48
Ghia Zagłosowała w plebiscycie "Książka Roku 2023"
2024-02-05 14:05:48
Ghia Zagłosowała w plebiscycie "Książka Roku 2023"
Ghia
2023-12-27 19:17:42
Ghia dodała książkę Kwiat Dalekiej Północy na półkę Chcę przeczytać
2023-12-27 19:17:42
Ghia dodała książkę Kwiat Dalekiej Północy na półkę Chcę przeczytać
Kwiat Dalekiej Północy James Oliver Curwood
Średnia ocena:
6.4 / 10
109 ocen
Ghia
2023-12-27 19:15:41
Ghia dodała książkę Kwiat Dalekiej Północy na półkę Chcę przeczytać
2023-12-27 19:15:41
Ghia dodała książkę Kwiat Dalekiej Północy na półkę Chcę przeczytać

ulubieni autorzy [30]

Aleksander Sowa
Ocena książek:
6,4 / 10
32 książki
2 cykle
53 fanów
Karen Alvtegen
Ocena książek:
0,0 / 10
0 książek
0 cykli
Pisze książki z:
,
2 fanów
Sarah Pinborough
Ocena książek:
6,5 / 10
16 książek
2 cykle
36 fanów

statystyki

W sumie
przeczytano
222
książki
Średnio w roku
przeczytane
15
książek
Opinie były
pomocne
1 264
razy
W sumie
wystawione
78
ocen ze średnią 6,8

Spędzone
na czytaniu
1 206
godzin
Dziennie poświęcane
na czytanie
14
minut
W sumie
dodane
0
cytatów
W sumie
dodane
0
książek [+ Dodaj]