Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ślepota przy zdrowych zmysłach - doskonała metafora epistemologicznej klęski człowieka Zachodu. Patrzymy w tym samym kierunku, ale nie jest jasne, że widzimy to samo dopóki o tym nie opowiemy.

Przecież kiedyś patrzeliśmy razem i było to oczywiste. Natknęliśmy się na jednego, drugiego co widzi inaczej i przestaliśmy widzieć. Teraz chodzimy po omacku, nieśmiało, niepewnie komunikując się z innymi. Czyżby wirusem była wątpliwość ?

Ślepota przy zdrowych zmysłach - doskonała metafora epistemologicznej klęski człowieka Zachodu. Patrzymy w tym samym kierunku, ale nie jest jasne, że widzimy to samo dopóki o tym nie opowiemy.

Przecież kiedyś patrzeliśmy razem i było to oczywiste. Natknęliśmy się na jednego, drugiego co widzi inaczej i przestaliśmy widzieć. Teraz chodzimy po omacku, nieśmiało, niepewnie...

Iście fenomenologiczna redukcja pozycji społecznej, orientującego się w kulturze młodego człowieka, owocująca intensyfikacją pustki i powierzchowności doświadczenia powątpionej rzeczywistości. Aczkolwiek zdaje się być bardziej naciąganą "reklamą nihilizmu" przez autora zdecydowanego na realizację tego celu, niż "reklamą nihilizmu" wynikającego z faktycznego rozumowania. Przez co tutejszy nihilizm jest mało wiarygodny, a jego "reklama" mało zachęcająca.

Bądź co bądź pozycja godna uwagi, choćby ze względu na sprawdzenie dokąd prowadzi tak soteriologicznie nadziane pojęcie nihilizmu.

Iście fenomenologiczna redukcja pozycji społecznej, orientującego się w kulturze młodego człowieka, owocująca intensyfikacją pustki i powierzchowności doświadczenia powątpionej rzeczywistości. Aczkolwiek zdaje się być bardziej naciąganą "reklamą nihilizmu" przez autora zdecydowanego na realizację tego celu, niż "reklamą nihilizmu" wynikającego z faktycznego rozumowania....

świetne ujęcie dramatyzmu imprezowania

świetne ujęcie dramatyzmu imprezowania