Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Liczyłem na coś lepszego. Ogółem historia zaprezentowana w książce podobała mi się bardziej, niż jej adaptacja pod postacią musicalu (mówię o samej historii, nie muzyce itp.). Zainteresowanie straciłem krótko po zaginięciu Christine. Całe jej poszukiwanie i czas spędzony w sali tortur był dla mnie torturą. Natłok postaci w całej historii również nie pomaga. Niektóre wydarzenia przedstawione w książce są oparte na faktach, co czyni książkę odrobinę bardziej interesującą.

Liczyłem na coś lepszego. Ogółem historia zaprezentowana w książce podobała mi się bardziej, niż jej adaptacja pod postacią musicalu (mówię o samej historii, nie muzyce itp.). Zainteresowanie straciłem krótko po zaginięciu Christine. Całe jej poszukiwanie i czas spędzony w sali tortur był dla mnie torturą. Natłok postaci w całej historii również nie pomaga. Niektóre...

Druga połowa książki trochę męczy. Wiele razy nie miałem ochoty do niej wracać, przeczuwając, że im dalej w las tym będzie mniej ciekawych konkretów a więcej paplaniny. Tak też było. Mocny start, słabe zakończenie. Posłowie raczej mnie nie ruszyło, choć miało za zadanie zmusić mnie do przemyślenia kierunku (lub jego braku), w którym zmierza nasza rasa. Koniec końców? Mam to w nosie.

Druga połowa książki trochę męczy. Wiele razy nie miałem ochoty do niej wracać, przeczuwając, że im dalej w las tym będzie mniej ciekawych konkretów a więcej paplaniny. Tak też było. Mocny start, słabe zakończenie. Posłowie raczej mnie nie ruszyło, choć miało za zadanie zmusić mnie do przemyślenia kierunku (lub jego braku), w którym zmierza nasza rasa. Koniec końców? Mam to...

"Sfora" przedstawia inny schemat odnalezienia sprawcy morderstw niż ten ukazany w pierwszym tomie serii. Tym razem już w połowie książki dowiadujemy się, kto zabija, nie wiemy tylko, gdzie się ukrywa i dlaczego jest taki, jaki jest (wiele można się domyślić). Cała historia jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z pierwszej części, pojawiają się nowe wątki, zupełnie pominięte w poprzedniej odsłonie. Ujawnienie pochodzenia zabójcy tak wcześnie jest całkiem interesującym zagraniem, szkoda tylko, że otrzymaliśmy tak niewiele skąpych fragmentów pisanych z perspektywy tejże osoby.
Elementami, które psuły dla mnie zabawę w tej części, były wiecznie powtarzające się robienie kawy, palenie papierosów oraz częste przypominanie o stanie relacji bohaterów lub o przeżytych wspólnie chwilach. W pewnej chwili dołączyły jeszcze chluśnięcia adrenaliny. Stąd też gwiazdka niżej w ocenie od poprzedniczki.

"Sfora" przedstawia inny schemat odnalezienia sprawcy morderstw niż ten ukazany w pierwszym tomie serii. Tym razem już w połowie książki dowiadujemy się, kto zabija, nie wiemy tylko, gdzie się ukrywa i dlaczego jest taki, jaki jest (wiele można się domyślić). Cała historia jest bezpośrednią kontynuacją wydarzeń z pierwszej części, pojawiają się nowe wątki, zupełnie...