Po części tak, ponieważ jest to pozycja, której przeczytanie nie zajmuje wiele czasu. Wystarczy większy niż zazwyczaj kubek herbaty, wygodny fotel i nim się spostrzeżemy, jest już po wszystkim. Co wcale nie znaczy, że jest to czas stracony, a treść odpływa zaraz po zamknięciu książki. Decyduje o tym między innymi kapitalny koncept, który może po części wydać nam się znajomy, ale tutaj został przetworzony na swoją własną, bardzo interesującą modłę.

Tytułowe pudełko z guzikami to bardzo zmyślne urządzenie. Kto je posiada może zmieniać losy świata, a nawet usunąć kontynenty z powierzchni ziemi. Oferuje także pewne zagadkowe możliwości dla jego właściciela. Musi więc trafić w odpowiedzialne ręce, które nie wykorzystają go do niecnych celów i odpowiednio się nim zaopiekują. W tym wypadku obrońcą tego niezwykłego urządzenia zostaje Gwendy, zmyślna dwunastolatka, która twardo stąpa po ziemi i walczy o swoje.

Pomyślmy o tym przez chwilę. Jak można podarować tak młodej osobie coś, co sprawia, że staje się kimś na wzór Boga? Czy nie brzmi to jakkolwiek nieodpowiedzialnie? Na pierwszy rzut oka tak, ale dzięki temu jest o wiele ciekawiej. Może właśnie ta niewinność i prostolinijność sprawiają, że tak ważkie urządzenie trafiło do jej rąk? Gdy nie ma w głowie nieodpowiednich przekonań i łatwo narzucić jej wolę obrony nietypowego podarku. Jednak co wtedy, gdy wraz z dorastaniem zacznie się zmieniać?

Trudno odkleić się od podobnych rozważań, co świadczy o tym, że autorzy dobrze przemyśleli taki, a nie inny punkt wyjściowy swojej opowieści. Co najlepsze, nie funkcjonuje to wyłącznie na linii teoretycznej, ale działa także w praktyce. Gwendy jest nastolatką jak wiele innych. Może ma więcej oleju w głowie, ale wciąż chce mieć przyjaciół, dobrze wyglądać, znaleźć sobie fajnego chłopaka i trafić do wymarzonej uczelni. Ma jednak dodatkowy ciężar do uniesienia jakim jest pudełko i podobnie jak działa na jej korzyść, tak w równym stopniu jest urągającym brzemieniem.

Ten nadnaturalny pierwiastek wraz z prostą, obyczajową historią, tworzą bardzo zmyślną i wciągającą mieszankę. King zawsze świetnie czuł się w klimatach dorastania. Ukazywaniu motywacji, które każdy z nas miał w pewnym momencie życia. Przypominaniu tych dobrych i niewdzięcznych chwil podczas których nasze ciało i charakter zmieniały się nie do poznania. Wraz z smykałką do krótkich form Chizmara tworzy to spójną, angażującą całość, której przebieg chce poznać się jak najprędzej.

W rezultacie to bardzo satysfakcjonująca porcja literatury, acz nie da się ukryć, że można by obrany koncept bardziej rozwinąć. Stwarza on szereg niesamowitych możliwości, a w Pudełku z guzikami Gwendy wykorzystano ich tylko trochę. Prosi się, by stworzyć z tego coś więcej niż rozbudowane opowiadanie. Nie ma jednak co narzekać, bo ten duet bardzo się obu panom przysłużył i dał jedną z lepszych krótkich form jakie King napisał w ostatnim czasie. Stworzoną do dłuższego leniwego popołudnia, ale i znakomicie skrojoną jako materiał na ekranizację, która jestem tego pewien, nadejdzie niebawem.

Patryk Rzemyszkiewicz