Przyznaję, nie jestem zbyt ostrożną osobą. Jednak po przeczytaniu książki Jaye Ford „Poza strachem”, nie wyobrażam sobie wyjazdu w odludne miejsce, pozbawione telefonu i choćby kilku sąsiadów. Po tej opowieści już nic nie będzie takie samo. Mam tylko nadzieję, iż z czasem moje wielkie emocje ostygną a poczucie strachu ustąpi w przyszłości miejsca zdrowemu rozsądkowi i najzwyklejszej ostrożności.

Jodie, Louise, Hannah i Corrine łączy prawdziwa przyjaźń. Kobiety znają się od kilku lat i co roku organizują sobie małe wypady, aby odpocząć od codzienności, mężów i dzieci. Tym razem było podobnie. Wielki dzień nadszedł, walizki zostały spakowane i nareszcie można wyruszyć. Tylko one cztery, wielka stodoła przerobiona na luksusowy apartament i przede wszystkim wszechogarniająca cisza oraz spokój. Weekend zapowiadał się wspaniale. Niestety już po drodze kobiety napotykają na trudności. Rozpędzony samochód spycha ich auto do rowu. Jakby tego było mało, znajdują się na odludziu, dookoła tylko gęsty las i brak zasięgu. Cudem wzywają pomoc. W Jodie budzą się koszmarne wspomnienia, powodując paraliżujący strach i wręcz nierealne podejrzenia.

Wreszcie kobiety docierają do celu. Louise, Hannah i Corrine wspaniale się bawią, odpoczywają, niczym się nie przejmując. Jodie natomiast nie potrafi pozbyć się uczucia, iż są obserwowane i grozi im niebezpieczeństwo. Cały czas jest spięta i najchętniej spakowałaby walizki i wróciła do domu. Sama nie wie, czy jej podejrzenia mają jakiekolwiek podstawy, czy to tylko jej okropne wspomnienia są powodem całego strachu i zamieszania.

Jaye Ford budzi w czytelniku wielkie emocje. Koszmarny strach miesza się z przerażeniem, współczuciem i litością. Serce szaleje a mimo tego, autorka wcale nie zwalnia, wręcz przeciwnie, kolejne wydarzenia zaskakują tak bardzo, że aż chciałoby się zamknąć oczy, żeby nie widzieć tego, co bohaterki muszą przeżywać. Momentami miałam wrażenie, że to wszystko nigdy się nie skończy, że moje emocje nie wytrzymają i wybuchnę. Mokre dłonie ze strachu i przerażenia utrudniają przewracanie kartek, ale strach i ciekawość stają się silniejsze od zmęczenia i przerażenia. Nie potrafiłam przestać czytać...