Akcja koncentruje się wokół dziennikarza, niegdyś korespondenta z Uzbekistanu, obecnie odrobinę sflaczałego wyrobnika z wielkomiejskiej gazety. Charlie Davis miał jednak swoje powody, dla których odwiesił na hak swoją wysłużoną kamizelkę dziennikarza. Podczas jednego z wieców doszło do zamieszek, które niemal nie pozbawiły życia jego oraz jego żony Julie. Po takich przeżyciach mało kto miałby ochotę na ponowne wybieranie się w niebezpieczne okolice. Nawet takie, z którymi wiązało się plany na przyszłość. Jednak wydarzenia z przeszłości powracają do Charliego z podwójną siłą. Wycieczka do Disneylandu zmienia się w koszmar, gdy Julie zostaje porwana, a dziennikarz staje przed trudnym wyborem – zostać i opiekować się dziećmi czy też ruszyć na poszukiwania żony.

Brzmi jak opis filmu sensacyjnego? Cóż, tak właśnie jest i wcale nie należy tego traktować jako zarzut. „Poza zasięgiem” to przykład na to, w jaki sposób dobrze rozbudować wątki sensacyjne i połączyć je z dramatycznymi, by widz (w tym wypadku czytelnik) poczuł się zadowolony. Jest dynamicznie, szybko i miejscami ckliwie. Historia, pomijając retrospekcje na początku, zamyka się w dwóch dniach. Przeżycia są niesamowicie intensywne. Przesłuchania, tortury, strzelaniny, pościgi samochodowe czy przeskakiwanie między budynkami – to tylko część z tego, co Steinberg zmieścił na niecałych czterystu stronach powieści.

Czytelnik prowadzony przez pisarza jest w stanie uwierzyć niemal we wszystko. To, że Charlie nagle odnajduje w sobie niesamowitą siłę oraz chęć przetrwania, można przecież umotywować adrenaliną oraz chęcią uratowania żony. Odnalezienie tego jedynego kontenera wśród tysięcy innych? Pewnie, przecież w redakcji pracuje informatyk, który zna się na wszystkim. Steinberg korzysta z wielu filmowych chwytów, ale stara się ich jednocześnie nie nadużywać. Nie zawsze mu to wychodzi, ale trzeba pamiętać, że jest to jego debiut literacki. I widać to najlepiej na przykładzie opisów, które raz są przesadnie rozbuchane, tracąc przy tym swoją siłę, by następnie autor ograniczył się do kilku zdawkowych frazesów.

„Poza zasięgiem” to powieść idealna na od stresowania się po męczącym tygodniu. Coś jak „film na sobotę”, który zapomina się zaraz po obejrzeniu. Wprawdzie Steinberg chciał przemycić do książki poważniejsze kwestie, ale wyszło to zbyt nachalnie i sztucznie (wspomniana na początku „amerykańskość” - brakuje tylko powiewającej na wietrze flagi). „Poza zasięgiem” to szybka i pewna rozrywka. Dla wielbicieli gatunku, konieczność.

Bartosz Szczygielski