Tym razem Kate pojawia się jako pełnoprawna towarzyszka Władcy Bestii, twardą ręką rządzącego Gromadą. To także pierwsza część, w której został przedstawiony związek Kate i Currana. Bardzo na to czekałam! Byłam ciekawa, czy ich relacja się nie popsuje, czy będzie nudno i przewidywalnie. I co? Jest genialnie! Lecą iskry, a w każdej scenie widać chemię, są ironiczne komentarze, żarty, kłótnie o dominację, zaborczość, czysta miłość i namiętność – to krótki opis tego, czego możecie spodziewać się po tym tomie. Chciałoby się powiedzieć, że Kate i Curran to najlepsza para z książek urban fantasy. Oboje mają taką charyzmę i urok, że na każdą scenę z ich udziałem czeka się z niecierpliwością i podekscytowaniem, jakby oglądało się świetny film akcji.

Co zafundował nam pisarski duet w tej części? Przede wszystkim odwrócenie kilku schematów, które znaliśmy z poprzednich tomów. Kate już nie pracuje dla Zakonu, w życiu Andrei również nastąpiła duża zmiana, Curran musi poradzić sobie ze stawiającą się towarzyszką, chociaż to akurat nie jest niczym nowym. Nasza bohaterka zaczyna trochę od zera – z własnym biznesem i reputacją, którą musi odbudować w mieście. Chce się również sprawdzić w poważnym związku. Co ciekawe, Kate przechodzi kolejną przemianę. A wszystko przez informacje, jakie pojawiły się o jej rodzinie – tym razem ważny jest nie tylko Roland, który gdzieś się czai, czym wszystkich przeraża, ale także jej przybrany ojciec, Voron, oraz matka. Nowe fakty sprawiają, że Kate zmienia swój stosunek do życia i zaczyna bardziej akceptować swoją magię. Najlepszy moment? Gdy pokazuje, jaka naprawdę jest silna. Mam wrażenie, że ostateczne starcie będzie pełne wrażeń.

Ważną osobą dla Kate jest Julie i w książce „Magia zabija” wyraźnie widać, że traktuje dziewczynkę jak własne dziecko. Jest to bardzo wzruszające, zresztą w tej części autorzy stawiają na emocje i pokazują, jak istotna dla Kate jest rodzina. Poznaliśmy ją jako niezależną, trzymającą się z boku i nieodkrywającą wszystkich kart kobietę, a teraz widzimy ją walczącą o swoich bliskich, nawet kosztem własnego życia. To, jak autorzy budują postać Kate, uważam za mistrzostwo.

„Magia zabija” ma wszystko, co lubię w tej serii: ironiczny humor, zagadkę do rozwiązania, szaloną grę z czasem, relację Currana z Kate, a przede wszystkim genialny klimat Atlanty pochłoniętej przez magię. Czy zbliżamy się do końca? Widmo Rolanda wywołuje coraz większe napięcie, ale wydaje mi się, że przed Kate jest jeszcze kilka bitew, zanim nastąpi ta ostateczna. Czy będzie w niej uczestniczyć? To dość przewrotne pytanie, które zadałam sobie po skończeniu tej książki.

Autorzy wciąż utrzymują świetny poziom, a nawet idą coraz dalej – uwielbiam urban fantasy w takim wydaniu i już teraz chciałabym się zanurzyć w kolejnej części o ciekawym tytule „Magia wskrzesza”. Coś czuję, że będzie się działo!

Gabriela Rutana