Pan Tomasz, zlecając remont starego jachtu, odnajduje jego dziennik i zapisany w nim wiersz, który zatytułował „Złota rękawica”. Wyrusza śladem poprzedników szukając autora wiersza. Namawia do wypłynięcia niektórych byłych uczestników rejsu sprzed lat, co pomaga im uporządkować ich sprawy bieżące. Konkurentem w poszukiwaniach jest Waldemar Batura, zatrudniony jako scenograf przy kręceniu filmu w pobliskim pałacu. Rejs zbliża do siebie ludzi, którzy na co dzień nie mogą znaleźć wspólnego języka, a także przynosi odkrycie złotej rękawicy.