Zabawna i smutna jednocześnie opowieść o synu przedzierającym się przez bolesne wspomnienia, obserwującym swego starego, pełnego wad ojca. Ich wzajemna relacja jest ambiwalentna, miłość przeplata się tu z nienawiścią.

Tak jak w innych swych powieściach, Fante wykazuje wspaniały zmysł obserwacyjny i czarny, dość ironiczny humor, ale i wiele sympatii dla swych niejednoznacznie nakreślonych bohaterów. Bohater Fantego jest człowiekiem zagubionym, nierozsądnym, walczącym z poczuciem winy i poszukującym sensu w absurdalnym świecie. Proza Fantego urzeka połączeniem subtelnej i prostej formy z bogactwem treści, na pozór lekkiej i zabawnej, lecz podskórnie podszytej warstwą smutku.