Tom szkiców Józefa Tischnera z lat 70., popularyzujących dorobek wybranych współczesnych filozofów, a zarazem zawierających zręby jego własnego myślenia filozoficznego.

Celem Tischnera było przede wszystkim przerzucenie kładek pomiędzy chrześcijaństwem a myślą współczesną. Równocześnie akcentował potrzebę tworzenia filozofii, która byłaby odpowiedzią na polskie doświadczenia ostatnich dziesięcioleci. Pisał: „Kiedyś filozofia rodziła się z podziwu wobec otaczającego nas świata (Arystoteles). A potem także z wątpienia (Kartezjusz). A teraz, na naszej ziemi, rodzi się ona z bólu. O jakości filozofii decyduje j a k o ś ć b ó l u ludzkiego, który chce filozofia wyrażać i któremu chce zaradzać. Kto tego nie widzi, jest bliski zdrady”.