Poemat „Guigemar” („Lai de Guigemar”) osnuty jest na bretońskiej legendzie. W utworze tym występują imiona własne a miejscem akcji jest Bretania. Imię bohatera - Guigemar (lub Guiomar, Guiemar) nosiło w XI i XII w. wielu wicehrabiów Lïun (obecnie Saint-Rol-de-Leon) w Bretanii. Wątek polowania na białą łanię wskazuje na celtyckie pochodzenie tej legendy, podobnie jak i celtyckie imię Meriadus. Główny bohater Guigemar był synem barona Oridiala rządzącego w Lïun. Guigemar był przystojny, mądry i odważny, lecz nie umiał kochać. Pewnego razu na polowaniu, kiedy strzelił do białej łani, strzała odskoczyła i raniła go w nogę. Łania, umierając, nałożyła na niego przekleństwo. Miał się wyleczyć z rany dopiero wtedy, gdy się zakocha i oboje - on i jego ukochana - doświadczą wielu cierpień.