Na tom czwarty składa się sześć dramatów (Mąż doskonały; Dzień sądu; Pieśń o nadziei; Rzeka niedoli; Miecz obosieczny; Każdy), dla których inspiracją były wątki biblijne. Część z nich powstała w ciemnych latach czterdziestych i pięćdziesiątych, w okresie literackiego milczenia Jerzego Zawieyskiego. Przeżycia związane z tym okresem twórczości pisarza skłaniają go do poszukiwania nadrzędnych wartości. Zatem dramaty z tych lat są próbą odczytywania utajonego sensu zdarzeń, a ich pierwiastkiem dramatycznym - konflikt sumienia. Pisarz sięga do źródeł kultury europejskiej - do Biblii własnie - i podejmuje problem grzechu, cierpienia, winy i przebaczenia.