Czytało się nieźle. Bardzo dobrze poprowadzona fabuła.
Dzieje się dużo jak w innych tomach.
Tym razem Paweł zatrudnia się w cyrku, prowadzi dochodzenie w sprawie kradzieży na zamkach.
Zapoznaje wróżkę oraz jej córkę, która go zauroczyła.
Poznaje załogę cyrku od których uczy się różnych sztuczek.
Warto przeczytać .
Pozdrawiam.

Czytało się nieźle. Bardzo dobrze poprowadzona fabuła.
Dzieje się dużo jak w innych tomach.
Tym razem Paweł zatrudnia się w cyrku, prowadzi dochodzenie w sprawie kradzieży na zamkach.
Zapoznaje wróżkę oraz jej córkę, która go zauroczyła.
Poznaje załogę cyrku od których uczy się różnych sztuczek.
Warto przeczytać .
Pozdrawiam.

Mimo, ze cyrk i "zabili go, a on uciekł" - nie jest odkrywczym zestawieniem (Zbik, Borewicz),mimo, ze Templariusze i ich skrytki, wystepowali nagminnie w tego typu literaturze, nie tylko w konfrontacji z Tomaszem - to moglaby być świetna książka. Mogła, bo... Bo zabrakło ikry!

Mimo, ze cyrk i "zabili go, a on uciekł" - nie jest odkrywczym zestawieniem (Zbik, Borewicz),mimo, ze Templariusze i ich skrytki, wystepowali nagminnie w tego typu literaturze, nie tylko w konfrontacji z Tomaszem - to moglaby być świetna książka. Mogła, bo... Bo zabrakło ikry!

Wielu autorów podejmowało się kontynuacji przygód Pana Samochodzika. Efekt bywał rozmaity, choć doceniam walor poznawczy serii. Zachęcał do poznania historii mniejszych miast, zachęcał do poznania dzieł sztuki. Toteż daleki jestem od traktowania reanimacji przygód Tomasza N.N. jako nieudanego pomysłu. Tom autorstwa Pana Sebastiana Miernickiego oceniam jako ciekawy i dobrze wpasowujący się do utartego schematu z cyklu Zbigniewa Nienackiego. Będzie pogoń za średniowieczną zagadką, jest tradycyjny element harcerski, pojawia się czarny charakter. Trochę mniej eksponowany (i w sumie mniej przydatny) jest wehikuł. Ciekawym zabiegiem było wprowadzenie podwójnej narracji: wydarzenia widziane są przemiennie z perspektywy Pana Tomasza oraz jego współpracownika Pawła Dunina. Ponadto bodaj pierwszy raz w cyklu na pierwszym planie pojawia się grupa cyrkowa. Bardzo widoczne są nawiązania do jednej z pierwszych części przygód poświęconych templariuszom. Nie postrzegam tego w kategorii wady, natomiast mam zastrzeżenia co do zakończenia. Sprawia wrażenie niedopracowanego, jakby było tworzone w pośpiechu. To z kolei powoduje, że nagle z pola widzenia znikają postacie dotychczas ważne dla przebiegu akcji. Dotyczy to zwłaszcza postaci Roksany i Rafała. Generalnie jednak nie jest źle.

Wielu autorów podejmowało się kontynuacji przygód Pana Samochodzika. Efekt bywał rozmaity, choć doceniam walor poznawczy serii. Zachęcał do poznania historii mniejszych miast, zachęcał do poznania dzieł sztuki. Toteż daleki jestem od traktowania reanimacji przygód Tomasza N.N. jako nieudanego pomysłu. Tom autorstwa Pana Sebastiana Miernickiego oceniam jako ciekawy i dobrze...