Przeglądając blogi książkowe wiele razy trafiłam na tę powieść. Moja radość była wielka, kiedy okazało się, że książka jest na jednym ze stosików starych książek, które podarowała mi sąsiadka. Zafascynowana, z wielkimi oczekiwaniami zasiadłam więc do lektury.
Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Bardzo podobało mi się przedstawienie przedwojennej i wojennej rzeczywistości w węgierskiej szkole dla grzecznych panienek. Nie jest to zbyt częsta sceneria powieści, a uważam, że interesująca.
Podobała mi się też ta delikatna atmosfera tajemniczości. Nie była to taka tajemniczość duszna i ciężka, ale przyjemna, trochę naiwna, nastoletnia niepewność i nadzieja, że coś może rzeczywiście być magiczne.
Gorzej było niestety z fabułą. Historia naiwnej, niezbyt szczęśliwej dziewuszki nie zachwyciła, w wręcz trochę irytowała. Nie polubić głównego bohatera, jest prawie równoznaczne z niepolubieniem książki, chyba że jest to celowy zabieg autora. Tutaj chyba jednak nie o to chodziło.
Trochę jestem zawiedziona, ale za scenerię należy się duży plus. Polecam osobom, które mają sentyment do literatury młodzieżowej i szukają lekkiej lektury na zimowe wieczory.

Przeglądając blogi książkowe wiele razy trafiłam na tę powieść. Moja radość była wielka, kiedy okazało się, że książka jest na jednym ze stosików starych książek, które podarowała mi sąsiadka. Zafascynowana, z wielkimi oczekiwaniami zasiadłam więc do lektury.
Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Bardzo podobało mi się przedstawienie przedwojennej i wojennej...