Moje pierwsze wrażenie nie było najlepsze. Nie podobał mi się sposób pisania książki, ani to, że treści powtarzają się w rysunkach i pod zdjęciami. Odniosłam wrażenie, że opowieści z Indii są naciągane i opisane na siłę - byleby powstała książka (stąd też pewnie nic nie wnoszące obrazki, których jedynym celem było pewnie zajęcie kilku kartek). Kilka wątków wydaje mi się być niedokończonych. Fakt dowiedziałam się o Indiach czegoś nowego - poznałam historię Taj Mahal, Czerwony Fort, Świątynię Szczurów, ale zdarzenia na pustyni i spotkanie w wiosce z dwoma chatkami zupełnie mnie nie zainteresowały.
Względem książek Pawlikowskiej żywiłam wielkie nadzieje. Teraz myślę, że na jej książki patrzyłam przez pryzmat Martyny Wojciechowskiej, która prezentuje dla mnie o wiele wyższy poziom. A po lekturze "Blondynki w Indiach" wiem tylko jedno - Indie to miejsce, którego na pewno nie chciałabym zwiedzić ... a chyba nie taką funkcję miała spełnić.

Moje pierwsze wrażenie nie było najlepsze. Nie podobał mi się sposób pisania książki, ani to, że treści powtarzają się w rysunkach i pod zdjęciami. Odniosłam wrażenie, że opowieści z Indii są naciągane i opisane na siłę - byleby powstała książka (stąd też pewnie nic nie wnoszące obrazki, których jedynym celem było pewnie zajęcie kilku kartek). Kilka wątków wydaje mi się być...