„Kiedy na koniec już sekret odkryjesz,
Na moją prośbę troskliwie go strzeż,
Bądź bardzo dyskretny – milcz, póki żyjesz,
Jeśli Kilmore Cove ocalić chcesz.”

Największa zagadka serii rozwiązana. Tajemnicza postać Ulyssesa Moora odsłoniła choć na chwilę swój obraz. Jednak jak na razie z trójki przyjaciół zagadkę odkrył jedynie Rick, który jedyny z nie dostał się do Ogrodów Księcia Gianini. Rodzeństwo, Jason i Julia, muszą sami poradzić sobie z odnalezieniem Blacka Wulkana, czy ma on Pierwszy Klucz? Kto powróci bezpiecznie do spokojnego miasteczka, czy dwójka dzieci, czy może Obliwia, która podstępem dostała się do średniowiecznego zamku?

Seria Ulysses Moore to cykl znany dużej liczbie czytelników, książki są lekkie, zabawne, łatwe w odbiorze i chyba co najważniejsze trafiają do każdego. Do tej pory przeglądając recenzje nie spotkałam się jeszcze z żadną negatywną, nie wiem, czy przeszukiwałam mało wytrwale, jednak ja sądzę, że taka ocena jest zasłużona. Pierdomenico Baccalario wykonał wspaniałą pracę tworząc jednocześnie książkę zabarwioną przygodami oraz wplecionym wątkiem fantastycznym i historię z lekko detektywistycznym tematem. Przez całą serię, czyli dokładnie przez sześć tomów bohaterowie główni, czyli Rick, Julia i Jason przeszukiwali Kilmore Cove oraz miejsca, do których trafiali dzięki drzwiom w ich nowym domu, by odkryć zagadkę Wrót Czasu, odnaleźć wszystkie klucze i pokrzyżować plany Obliwii.
„Pierwszy klucz” jest doskonałym dopełnieniem cyklu, które ciekawi, intryguje i zmusza do poznania dalszych losów młodych przyjaciół. Jeśli przeczytało się trzy, cztery, czy pięć tomów nie można na nich poprzestać, ten jest ich nierozłączną częścią, którą warto poznać.

Warto zauważyć, że historie te nie skrzą od przemocy, nie zawierają przekleństw, a źli bohaterowie nie są ukazani w mocny, dosadny sposób. Właśnie dlatego ta historia jest odpowiednia dla osób w każdym wieku. Sama nie jestem zwolenniczką zbyt wielu ciężkich aspektów, więc ta historia niezmiernie mnie tym cieszyła. Mogłam czytać ją z lekkością i bez żadnego niesmaku.

Ale może czas wypowiedzieć się na temat tej części, gdyż jak na razie skupiałam się na całej historii. Szósty tom przygód Jasona, Ricka i Julii jest, jak już wspominałam niesamowitym dopełnieniem cyklu. Na reszcie rozwiązane zostaje wiele zagadek, które mnie niezmiernie podczas czytania intrygowały. Poznałam nowych bohaterów, których tak jak całą resztę polubiłam. W serii polubiłam prawie wszystkich, jedynie wielką niechęcią darzyłam Obliwię i jej ochroniarza, gdyż czytając książki kilka lat temu miałam zakorzenione w głowie stwierdzenie, że są źli. Teraz jednak mogę zauważyć, że byli ciekawie wykreowani, co prawda Manfred, był lekko irytujący, jednak Obliwia miała w sobie drugie dno, a jej historia niezwykle mnie zaciekawiła.

W tomie tym pojawia się wiele wątków miłosnych, które oczywiście nie wychodzą na główny plan. Są jedynie tłem dopełniającym całej historii. Ukazującym, ze Pamiętne Wakacje, które kiedyś przeżyli dawni podróżnicy się nie skończyły i nawet jeśli ich relacje przez wiele lat ustały, ich uczucia względem drugiej połówki są nadal aktualne. Niektóre zaś związki, które albo nie przetrwały próby czasu, albo nigdy nie mogły powstać, nagle ożyły.

Najważniejsze w serii są jednak zagadki, o których piszę chyba podczas recenzji każdego tomu. Sądzę, że odkrywają one kluczową rolę dla fabuły i toku zdarzeń. Ten tom jest takim skrzyżowaniem dróg, w którym bohaterowie mogą nareszcie dostać odpowiedzi, a wraz nimi, my, czytelnicy. Jednak istotne jest również to, iż nawet jeśli tom się kończy, w naszej głowie postaje wiele pytań, gdyż wciąż pozostaje wiele nie odkrytych spraw, a dla wnikliwego czytelnika nie wystarczy jedynie krótkie wyjaśnienie. Najgorzej sprawa ma się w końcowym zdarzeniem, dosłownie ostatnie strony książki. Pozostaje pytanie, czy bohaterowie odkryją to, co nie zostało jeszcze odkryte...

Jak zawsze w prawie ostatniej fazie recenzji przedstawie Wam moja odczucia względem okładek. Każda z sześciu była jednocześnie odmienna i połączona z całym cyklem. Zawsze urzekały mnie w nich przedstawione sceny, rzadko trafia się cykl z tak piękna grafiką i tak cudownych wykonaniem estetycznym. Nie dość, z cykl zawierała obwolutę to jeszcze grubą okładkę. Obwoluta skrywa pod sobą zeszyt, dzięki, które książka, a właściwie dziennik, jako wysłane od autora znaleziska, nadają autentyczności i pobudzają wyobraźnie.

„Pierwszy klucz”, jak i wszystkie sześć pierwszych tomów serii, jest historią niezwykłą, barwną i wielotorową. Mimo swoich gabarytów i dużej czcionki ukazuję opowieść całkowitą. Ma w sobie jakiś magnetyzm, który zmusza do dalszego czytania i nie pozwala na zaprzestanie. Porywa, co mogę zaświadczyć ja, jak również koleżanka, która czyta niewiele, a jednak seria ją zainteresowała. Mam nadzieję, że tak też będzie z Wami.
Ocena książki: świetna [6/6]
Ocena serii(a przynajmniej pierwszej części): świetna

„Kiedy na koniec już sekret odkryjesz,
Na moją prośbę troskliwie go strzeż,
Bądź bardzo dyskretny – milcz, póki żyjesz,
Jeśli Kilmore Cove ocalić chcesz.”

Największa zagadka serii rozwiązana. Tajemnicza postać Ulyssesa Moora odsłoniła choć na chwilę swój obraz. Jednak jak na razie z trójki przyjaciół zagadkę odkrył jedynie Rick, który jedyny z nie dostał się do Ogrodów...