rozwińzwiń

Papierowy księżyc

Okładka książki Papierowy księżyc Andrea Camilleri
Okładka książki Papierowy księżyc
Andrea Camilleri Wydawnictwo: Noir sur Blanc Cykl: Komisarz Montalbano (tom 9) kryminał, sensacja, thriller
258 str. 4 godz. 18 min.
Kategoria:
kryminał, sensacja, thriller
Cykl:
Komisarz Montalbano (tom 9)
Tytuł oryginału:
La Luna di Carta
Wydawnictwo:
Noir sur Blanc
Data wydania:
2011-04-28
Data 1. wyd. pol.:
2011-04-28
Data 1. wydania:
2019-01-01
Liczba stron:
258
Czas czytania
4 godz. 18 min.
Język:
polski
ISBN:
9788373923522
Tłumacz:
Monika Woźniak
Tagi:
literatura włoska
Średnia ocen

6,8 6,8 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,8 / 10
174 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
416
364

Na półkach:

Kolejna świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.

Kolejna świetna pozycja z niezawodnym komisarzem Montalbano i jego niezastąpionym zespołem w osobach Fazia, Mimiego, Galluza i niezawodnego Catarelli. Ciekawa fabuła. Jak zwykle świetnie się czyta.

Pokaż mimo to

avatar
766
171

Na półkach: , , ,

Nie wiem, czy Camilleri na stałe zmienił swój styl, ale "Papierowy księżyc" to już druga z rzędu powieść z cyklu o komisarzu Montalbano, która jest bardziej kameralna i nie koncentruje się bezpośrednio na ważnym społecznie problemie, co jednak nie wyszło jej na złe.

Tym razem autor postanowił wprowadzić dwie silne i zdecydowane postaci kobiece. Zdominowały one akcję na tyle, że nawet dla Adeliny i Livii nie zostało już za wiele miejsca. W tle czai się afera narkotykowa, policja w regionie ma ręce pełne roboty, ale Salvo średnio jest zainteresowany uganianiem się za mafią.

Nie jest to odsłona serii z wyraźnymi wątkami osobistymi, ale na szczęście dostajemy standardowy przydział perypetii ekipy z posterunku w Vigàcie. Catarella wyrasta na hakera, Mimì przeobraża się w stateczną głowę rodziny, a Fazio jest zwyczajowym głosem rozsądku. Sam Montalbano doszedł już do siebie po operacji w tomie poprzednim, nie byłby jednak sobą bez popadania w melancholię z powodu dodatkowych lat na karku. Powoli godzi się jednak z faktem, że nadszedł czas, by notatnik stał się podstawowym akcesorium w jego pracy.

Podobnie jak w "Cierpliwości pająka" Camilleri skupia się na dynamice relacji rodzinnych, ale mamy tu trochę więcej niewiadomych. I chociaż zagadka nie należy do skomplikowanych, to podsuwane nam wskazówki i ślepe uliczki utrzymywały mnie w lekkim napięciu do samego końca. Innym kryminałom pewnie byłabym w stanie mniej wybaczyć, ale formuła cyklu jest ze swoimi stałymi elementami na tyle pociągająca, że nawet przejrzystość pewnych literackich chwytów nie jest w stanie jej zepsuć.

Nie wiem, czy Camilleri na stałe zmienił swój styl, ale "Papierowy księżyc" to już druga z rzędu powieść z cyklu o komisarzu Montalbano, która jest bardziej kameralna i nie koncentruje się bezpośrednio na ważnym społecznie problemie, co jednak nie wyszło jej na złe.

Tym razem autor postanowił wprowadzić dwie silne i zdecydowane postaci kobiece. Zdominowały one akcję na...

więcej Pokaż mimo to

avatar
199
164

Na półkach:

Świetna książka. Jedna z lepszych z serii o komisarzu Montalbano.

Świetna książka. Jedna z lepszych z serii o komisarzu Montalbano.

Pokaż mimo to

avatar
431
322

Na półkach: , , , , , , , , ,

Spodziewałam się chyba czegoś więcej po tej książce. Bardziej skomplikowanej intrygi. Fabuła wydała mi się taka prosta i nudna. Jest to szybka książeczka do czytania w komunikacji miejskiej dla zabicia czasu.

Spodziewałam się chyba czegoś więcej po tej książce. Bardziej skomplikowanej intrygi. Fabuła wydała mi się taka prosta i nudna. Jest to szybka książeczka do czytania w komunikacji miejskiej dla zabicia czasu.

Pokaż mimo to

avatar
1233
443

Na półkach: ,

Jak na razie jedna z moich ulubionych powieści z komisarzem Montalbano. Klimatyczna od początku do końca i nawet jeśli dość łatwo przewidzieć kto zabił, to w żadnym razie nie psuje to przyjemności z czytania.

Jak na razie jedna z moich ulubionych powieści z komisarzem Montalbano. Klimatyczna od początku do końca i nawet jeśli dość łatwo przewidzieć kto zabił, to w żadnym razie nie psuje to przyjemności z czytania.

Pokaż mimo to

avatar
496
284

Na półkach: ,

Szybka lektura. Niezbyt wciągająca fabuła. Nie jest zaskakująca nawet po ostatnim zwrocie akcji... Komisarz Montalbano da się lubić ale nie podbił jakoś szczególnie mojego serca.

Szybka lektura. Niezbyt wciągająca fabuła. Nie jest zaskakująca nawet po ostatnim zwrocie akcji... Komisarz Montalbano da się lubić ale nie podbił jakoś szczególnie mojego serca.

Pokaż mimo to

avatar
755
380

Na półkach: , ,

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Camilleriego i muszę przyznać, że nie zachwyciła mnie. Sprawa prowadzona przez komisarza wlokła się niemiłosiernie, zakończenie było przewidywalne.
Całość ratuje tylko specyficzny humor Montalbano:
"Pamiętał to doskonale, nie był jeszcze aż tak stary ani nie miał alzheimera (no właśnie, wreszcie przypomniał sobie nazwę tej pierdolonej choroby)."

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Camilleriego i muszę przyznać, że nie zachwyciła mnie. Sprawa prowadzona przez komisarza wlokła się niemiłosiernie, zakończenie było przewidywalne.
Całość ratuje tylko specyficzny humor Montalbano:
"Pamiętał to doskonale, nie był jeszcze aż tak stary ani nie miał alzheimera (no właśnie, wreszcie przypomniał sobie nazwę tej...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2325
2322

Na półkach:

Typowy kryminał relacjonujący dzień po dniu pracę komisarza Montalbano oraz zespołu ludzi, którzy go wspierają. Jest to prawdziwe panoptikum. Począwszy od policjanta, który całkiem niedawno został ojcem, przez patologa, który nie lubi, gdy mu się przeszkadza w pracy, a skończywszy na recepcjoniście, który mówi jakimś dziwnym dialektem, ale za to jest świetnym informatykiem. Książkę czyta się dobrze, lecz nie jest to lektura pochłaniająca absolutnie uwagę czytelnika. Ot, dość dobra rozrywka, z wartką akcją, ciekawym zakończeniem, lecz bez specjalnych zachwytów i pień. Poczytać można, chociaż osobiście raczej nie będę szukać kolejnych tomów opisujących przygody tego bohatera.

Typowy kryminał relacjonujący dzień po dniu pracę komisarza Montalbano oraz zespołu ludzi, którzy go wspierają. Jest to prawdziwe panoptikum. Począwszy od policjanta, który całkiem niedawno został ojcem, przez patologa, który nie lubi, gdy mu się przeszkadza w pracy, a skończywszy na recepcjoniście, który mówi jakimś dziwnym dialektem, ale za to jest świetnym informatykiem....

więcej Pokaż mimo to

avatar
1351
751

Na półkach: , ,

Papierowy księżyc to moje kolejne spotkanie z komisarzem Montalbano. Poprzednio miałem do czynienia z opowiadaniami, ale tym razem postanowiłem spróbować z powieścią z jego przygodami. Byłem ciekawy jak wypadnie w dłuższej formie i czy będę znów bawił się znakomicie podczas czytania. Gdy tylko przyszła kolej na nią nie wahałem się sięgnąć oczekując dobrej, a może jeszcze lepszej książki.
W domu zostaje znaleziony Angelo Parda, który został zastrzelony. Komisarz Montalbano zostaje wezwany na miejsce zbrodni i próbuje dowiedzieć się całej prawdy o agencie handlowym firm farmaceutycznych. Poznaje Michele i Elene nie pałające do siebie sympatią. Pośród tajemnic kryje się prawda o zabójstwie, którą komisarz próbuje odkryć i dowiedzieć się wszystkiego o motywach.
Papierowy księżyc jest jak wspominałem drugą powieścią z Komisarzem Montalbano, po którą sięgnąłem. W krótszej formie jaką są opowiadania poprzednio poradził sobie bardzo dobrze i świetnie mi się czytało jego książkę. W tym przypadku dostałem nie tylko kryminał, ale również ciekawą powieść obyczajową. Autor skupia się na nakreślenie tła obyczajowego i robi to w świetny sposób. Komisarz Montalbano, już nie młody często myśli o swoim wieku i popełnionych przez niego błędach w czasie śledztwa. Kolejną rzucającą się rzeczą jest relacja emocjonująca relacja pomiędzy dwójką bohaterek książki. Michele nie znosi, a można powiedzieć również nienawidzi Eleny i zawsze próbuje ją szkalować. Elena za to nie przywiązuje uwagi do tego i nie robi na niej takie zachowanie wrażenia. Autor zagłębia się tym samym w psychologię postępowania, różnych relacji i łączących postaci powiązań wychodzących podczas śledztwa. Początkowo zaczyna się wszystko jak rasowy kryminał w starym stylu, ale autor poświęca tylko tyle miejsca ile potrzeba temu wątkowi, później skupiając się bardziej na warstwie obyczajowej przeplatanej odkryciami komisarza dotyczącej sprawy. Jeżeli chodzi o śledztwo to znajdziemy podsuwane fałszywe tropy, próby dowiedzenia się od świadków informacji i przesłuchania. Mamy możliwość wgłębienia się w relacje pomiędzy bohaterami, z których niekiedy wynika jakieś odkrycie lub przybliża nas do niego.
Głównym bohaterem zrobił komisarza Montalbano, który będący w starszym wieku próbuje nadal rozwiązywać sprawy kryminalne. Mający swoich podwładnych, doświadczenie i szereg zdań na różne tematy. Jego postać autor nakreślił świetnie pod względem psychologicznym, nadania mu cech charakteru lub zachowań. Od pierwszej strony wzbudzał we mnie sympatie sposobem bycia i swoim zachowaniem często prowadzącym do komicznych sytuacji. Bardzo fajna postać, którą polubić się da z łatwością. Komisarz Montalbano stał się moją ulubioną postacią występującą w kryminałach. Brawa należą się autorowi, że potrafił i umiał stworzyć takiego bohatera książkowego. Wyrazistego i godnego zapamiętania.
Pozostałe postacie nie są tylko dodatkiem do historii lub mają do odegrania tylko swoją rolę, ale żyją na kartach książki własnym życiem. Takimi wyróżniającymi są Michele i Elena, będące po przeciwnych barykadach za sprawą niechęci siostry zamordowanego. Elena przyzwyczajona do luksusu i uwodząca mężczyzn, bawiąca się nimi i nic nie robiąca sobie ze zdań innych. Spokojna, opanowana i przekonana o swojej urodzie. Michele za to jest przedstawiona jako szara myszka pokazująca jak potrzeba pazur, nienawidząca Eleny i zrobiła by wszystko, aby upokorzyć lub nawet rzucić jakiś cień podejrzenia na kogoś nie winnego. Jest osobą cichą i spokojną, aby w następnym momencie stać się wybuchową, skorą do zapamiętania rzeczy nie dobrych. Dwa różne charaktery i temperamenty po przeciwnych stronach prowadzą do emocjonujących starć. Kolejną osobą jest Cattareli otrzymujący zadanie od samego komisarza Montalbano. Tutaj często wprowadzający elementy komiczne, nie tylko po przez sposób wyrażania się, ale też zachowania. Polubiłem go. Jeżeli chodzi o relacje pomiędzy bohaterami zostały przedstawione świetnie i emocjonująco. Dialogi wypadają bardzo dobrze. Nie sposób się w tych dwóch przypadkach przyczepić do czegokolwiek podczas czytania.
Książka posiada szybko postępującą akcję, wydarzenia pędzą w zastraszającym tempie i nawet pojawiające się opisy wzbudzają zainteresowanie. Dlatego nie sposób się nudzić podczas czytania. Sama historia oparta została na pomyśle ze starego dobrego kryminału połączonym z powieścią obyczajową i psychologiczną w idealnych proporcjach. W tym przypadku każdy element historii pasuje do siebie i płynie się lekko przez kolejne strony bez zatrzymywania się. Skupiając się na początku na kryminalnej intrydze, później dostajemy powieść obyczajową przeplatającym się z kryminałem, zawierającym emocjonujące momenty i znów powracamy przy zakończeniu w stronę kryminału. Nie brakuje absurdalnych sytuacji lub dozy humoru podczas czytania. Wkomponowanie go w historie powoduje, że przyjemność z czytania jest jeszcze większa. Dobrze się bawiłem podczas takich sytuacji i sceny na przykład z Catarrelą mnie normalnie rozśmieszały. Sam finał i rozwiązanie zagadki kryminalnej przypadło mi do gustu, było zaskakujące i spodobało mi się.
Papierowy księżyc jest książką łączącą w sobie kryminał, powieść obyczajową i psychologiczną. Napisana została przystępnym, lekkim i przyjemnym stylem. Muszę przyznać, że pod tym względem autor świetnie sobie radzi i nawet stworzona historia potrafiła mnie wciągnąć w swoje szpony. Trzymała w napięciu przez cały czas i kartki same się przewracały w zastraszającym tempie. Miałem ochotę zapoznać się co dalej będzie, jak potoczy się śledztwo, jakie niespodzianki jeszcze na mnie czekają i emocjonujące wydarzenia. Jestem zadowolony z lektury i wcale nie żałuje sięgnięcia po zbiorze opowiadań za powieść. Choć lekko się obawiałem jak sobie poradzi autor w powieści to wyszedł obronną ręką i stworzył wspaniałą książkę, którą czyta się fantastycznie. Czasami denerwująca była Michele ze swoim epatowaniem nienawiścią i chciało się nieraz, aby ją spotkało coś złego. Mimo tego niuansu książka jest przyjemną lekturą. Na pewno sięgnę po inne książki autora, który przekonał mnie do siebie i mam nadzieje, że pozytywne emocje i kolejne powieści lub zbiory opowiadań będą na takim samym poziomie lub jeszcze lepszym. Papierowy księżyc dostarczył mi rozrywki, ma ciekawą zagadkę kryminalną, nietuzinkowe postacie i świetnie sprawdza się jako powieść obyczajowa. Książka dla każdego, bo każdy znajdzie tutaj coś dla siebie.
Bardzo polecam.

Papierowy księżyc to moje kolejne spotkanie z komisarzem Montalbano. Poprzednio miałem do czynienia z opowiadaniami, ale tym razem postanowiłem spróbować z powieścią z jego przygodami. Byłem ciekawy jak wypadnie w dłuższej formie i czy będę znów bawił się znakomicie podczas czytania. Gdy tylko przyszła kolej na nią nie wahałem się sięgnąć oczekując dobrej, a może jeszcze...

więcej Pokaż mimo to

avatar
318
316

Na półkach: ,

Tym razem , moim zdaniem, lepsza fabuła.

Tym razem , moim zdaniem, lepsza fabuła.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    230
  • Chcę przeczytać
    136
  • Posiadam
    41
  • Kryminały
    7
  • Kryminał
    6
  • E-book
    4
  • 2021
    4
  • 2023
    3
  • 2020
    3
  • 2014
    3

Cytaty

Więcej
Andrea Camilleri Papierowy księżyc Zobacz więcej
Andrea Camilleri Papierowy księżyc Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także