Lektura tej książki była dla mnie niejako przedłużeniem lektury "Tureckich przemian" Tomasza Witucha i muszę uznać ją za dobrą kontynuację. Autor przedstawił losy Turcji od początku rządów sułtana Abdulhamida aż po początek XXI wieku i przeprowadził narrację od czasów monarchii despotycznej przez czasy młodoturków, wojny, dyktatury kemalistów po niespokojne i wypełnione przewrotami dziesięciolecia powojenne. Najciekawsza była dla mnie partia tekstu poświęcona okresowi do 1945 roku: Turcja mimo nacisku ze strony obu totalitarnych imperiów zachowała neutralność i w ten sposób uniknęła wojennej katastrofy. Kemaliści nie dali się w wojnę wciągnąć w dużej mierze dzięki temu, że nie ufali propozycjom alianckim, na czym bardzo dobrze wyszli. W moim odczuciu zachowanie neutralności podczas II wojny światowej jest największym z osiągnięć republikańskiej Turcji. Zabawne były natomiast opisane dokładnie przez Kołodziejczyka reformy mające doprowadzić do europeizacji Turcji. Mniej podobały mi się ostatnie rozdziały książki, w których Autor zbyt wiele miejsca poświęcił na wyrażanie własnych opinii o polskiej polityce, partiach etc. Myślę, że to zupełnie niepotrzebne w monografii o dziejach Turcji. Książka ogólnie rzecz biorąc dobra, przybliża temat zupełnie w Polsce nieznany, rzadko omawiany, a przecież ciekawy i - jeśli weźmie się pod uwagę ogromny potencjał Turcji - istotny dla losów nie tylko Europy.

Tomasz Babnis

Lektura tej książki była dla mnie niejako przedłużeniem lektury "Tureckich przemian" Tomasza Witucha i muszę uznać ją za dobrą kontynuację. Autor przedstawił losy Turcji od początku rządów sułtana Abdulhamida aż po początek XXI wieku i przeprowadził narrację od czasów monarchii despotycznej przez czasy młodoturków, wojny, dyktatury kemalistów po niespokojne i wypełnione...