Jedna z "lżejszych" książek-wspomnień z obozów koncentracyjnych.
Historia kilkorga dzieci, które trafiają do piekła z walczącej powstańczej Warszawy.
Czyta się bardzo szybko i jest według mnie idealna na początek przygody z literaturą obozową.

Jedna z "lżejszych" książek-wspomnień z obozów koncentracyjnych.
Historia kilkorga dzieci, które trafiają do piekła z walczącej powstańczej Warszawy.
Czyta się bardzo szybko i jest według mnie idealna na początek przygody z literaturą obozową.

Kiedyś, bardzo dawno temu przeczytałam tę książkę i bardzo chciałam do niej wrócić. Udało mi się to. Tak jak wtedy tak i teraz najbardziej poruszającym wydarzeniem opisanym w książce była walką pomiędzy Jadzią a "Magdalenką" o sukienkę.

Kiedyś, bardzo dawno temu przeczytałam tę książkę i bardzo chciałam do niej wrócić. Udało mi się to. Tak jak wtedy tak i teraz najbardziej poruszającym wydarzeniem opisanym w książce była walką pomiędzy Jadzią a "Magdalenką" o sukienkę.

Ot niewielka książeczka mieszcząca się na dłoni wydana w 210 tysiącach egzemplarzy. Ta o to książka przedstawia losy dzieci siłą zabranych z walczącej Warszawy po Powstaniu Warszawskim w 1944r. Straszliwe losy zgotowane przez nazistów z Himmlerem na czele. Smutny obraz wojennej Polski, w której wszystko co powszednie było na miarę złota i przede wszystkim życia. Poniżający obraz obozowej natury, istna szkoła przetrwania widziana oczami dzieci w pasiastych piżamach. Jak to jest, że ludzie są w stanie ludzi tak upodlić? Czy taka jest nasza natura, a z drugiej strony, czy Hitler mógł tę wojnę wygrać ideałowo, nawet jeśli ogólnie ją przegrał? Pytanie to może budzić konsternację, jednakże jest pewnym przedstawieniem życiowych historii występujących w tej książce bohaterów. Stacja Oświęcim, zatrzymajmy się i wspomnijmy pochylając głowę.

Ot niewielka książeczka mieszcząca się na dłoni wydana w 210 tysiącach egzemplarzy. Ta o to książka przedstawia losy dzieci siłą zabranych z walczącej Warszawy po Powstaniu Warszawskim w 1944r. Straszliwe losy zgotowane przez nazistów z Himmlerem na czele. Smutny obraz wojennej Polski, w której wszystko co powszednie było na miarę złota i przede wszystkim życia. Poniżający...

Niezbyt długa książeczka w niewielkim, poręcznym formacie opowiada o historii obozu Auschwitz widzianego oczami kilkorga dzieci, które zabrano tam prosto z powstania Warszawskiego - od sierpnia do października 1944 roku. Historia opisana jest w sposób zgoła inny od choćby pozostawiających po sobie mocny odcisk opowiadań Borowskiego. Niemniej również skłania do zastanowienia się nad losem ludzi żyjących w czasie II wojny światowej.

Czytając miałam wrażenie, że autorki piszą całościowo w sposób bardzo przewidywalny dla takiego tematu. Jakby popadały w pewną tendencję chęci ukazania czegoś jeszcze bardziej potwornym. Jakby rzeczywista potworność była zbyt mało potworna, lub jakby bały się, że czytelnik w zwykłym opisie tej potworności nie odnajdzie, a wtedy misja przesłania nie zostanie spełniona... Ale to tylko moje wrażenie ;)

Po więcej zapraszam na: http://rodowa-biblioteczka.blogspot.com/2015/08/przystanek-auschwitz-anna-kowalczyk.html

Niezbyt długa książeczka w niewielkim, poręcznym formacie opowiada o historii obozu Auschwitz widzianego oczami kilkorga dzieci, które zabrano tam prosto z powstania Warszawskiego - od sierpnia do października 1944 roku. Historia opisana jest w sposób zgoła inny od choćby pozostawiających po sobie mocny odcisk opowiadań Borowskiego. Niemniej również skłania do zastanowienia...

"Przystanek Auschwitz" to opowieść o dzieciach przebywających w Oświęcimiu, oparta na relacji piątki warszawskich dzieci: Jerzego Afanasjewa, Jadwigi Florczak, Henryka Ptaka, Tadeusza Sieradzkiego i Heleny Stępniak. Dzieci po oddzieleniu od rodziców mordowano w komorach gazowych bądź uśmiercano zastrzykiem z fenolu. Karano je za wszystko, bito, głodzono, dręczono...
Czasem trudno uwierzyć, że człowiek człowiekowi zgotował taki los, zwłaszcza, gdy dotyka on dzieci. A jednak karty historii nie kłamią. O tak wielkiej tragedii, jaką były obozy koncentracyjne nie wolno nam zapomnieć. Pamięć o ofiarach to nasz moralny obowiązek.

"Przystanek Auschwitz" to opowieść o dzieciach przebywających w Oświęcimiu, oparta na relacji piątki warszawskich dzieci: Jerzego Afanasjewa, Jadwigi Florczak, Henryka Ptaka, Tadeusza Sieradzkiego i Heleny Stępniak. Dzieci po oddzieleniu od rodziców mordowano w komorach gazowych bądź uśmiercano zastrzykiem z fenolu. Karano je za wszystko, bito, głodzono, dręczono...
Czasem...

Trudno napisać, że książka dobra, bo jak można tak pisać, gdy czyta się o tragedii, która rozegrała się w niedalekiej przeszłości. Obóz koncentracyjny widziany oczami dzieci. Napisze tylko, że czyta się dobrze, ale człowiekowi smutno się robi czytając o okrucieństwach, które człowiek zadawał człowiekowi.

Trudno napisać, że książka dobra, bo jak można tak pisać, gdy czyta się o tragedii, która rozegrała się w niedalekiej przeszłości. Obóz koncentracyjny widziany oczami dzieci. Napisze tylko, że czyta się dobrze, ale człowiekowi smutno się robi czytając o okrucieństwach, które człowiek zadawał człowiekowi.