Właśnie przed chwilą skończyłam czytać książkę i muszę przyznać,że wywarła na mnie duże wrażenie.Zanim jednak zaczniecie ją czytać weźcie czarną opaskę i zawiążcie nią oczy by móc choć w znikomym stopniu wkroczyć w świat głównego bohatera. Tak właśnie czuje się Ryan Knighton.
Mężczyzna cierpi na retinopatię, chorobę narządu wzroku, która powoduje powolną, stopniową utratę widzenia. Ryan zakłada rodzinę,po wielu komplikacjach rodzi mu się upragniona córeczka Tess.Jej narodziny na zawsze zmieniają świat naszego bohatera. Teraz najważniejsze jest dziecko. Młody ojciec jest pełen obaw i lęków o to,iż przez swoją ślepotę nie będzie mógł być w pełni ojcem dla dziewczynki. Opiekować się nią i pokazywać świat. Przez swoje ograniczenia czuje się bezużyteczny i bez wartościowy nie mogąc pomagać żonie, na barki której spadły wszystkie obowiązki w wychowaniu córeczki. Towarzyszące mu często poczucie zagubienia wzbudza w nim rozpacz i frustrację.Wielokrotnie czuje się podobnie jak jego nowo narodzone dziecko. Oboje muszą nauczyć się na radzić sobie w nieznanym świecie. Ryan i Tess każdego dnia uczą się siebie wzajemnie.
Jak sobie radzą i czy odnoszą swoje ''małe, spektakularne zwycięstwa" w codziennym życiu? Zostanie to tajemnicą do momentu aż sami nie zdecydujecie się wkroczyć w świat tej rodziny.

Książkę zdecydowanie polecam, choć powiem szczerze,że momentami niektóre fragmenty książki były dla mnie przytłaczające i zbędne. Nie wnosiły nic istotnego do książki,a wręcz przeciwnie powodowały u mnie zmęczenie i znużenie lekturą. Tym niemniej jeszcze raz zachęcam do jej przeczytania bo naprawdę warto.

Moja ocena to 8,5/10
Pozdrawiam,
Agnieszka Kaniuk

Właśnie przed chwilą skończyłam czytać książkę i muszę przyznać,że wywarła na mnie duże wrażenie.Zanim jednak zaczniecie ją czytać weźcie czarną opaskę i zawiążcie nią oczy by móc choć w znikomym stopniu wkroczyć w świat głównego bohatera. Tak właśnie czuje się Ryan Knighton.
Mężczyzna cierpi na retinopatię, chorobę narządu wzroku, która powoduje powolną, stopniową utratę...