Normalnie jestem w szoku...to wszystko jest jakieś obłędne, ( a może błędna) ... to jakaś surrealistyczna obłuda, zakłamanie...
To jest dla mnie coś nie do pomyślenia...pierwszy raz jestem szczerze zirytowany...
Nigdy jeszcze nie dopuściłem się takich określeń...
W stosunku do kogo...

...do kogoś kto tę książkę oceniał jak coś zwyczajnego...? ( może).... nie wiem...kto wie???

... do kogoś kto Kinga zna od podszewki, jak własną kieszeń... (może)
chociaż ciekawe jaka byłaby ta kieszeń ( czy naprawdę tak wszechwiedząca...) ... mam pewne wątpliwości...

...do kogoś, kto mylnie zamyka pisarzy w szufladzie jednego gatunku..
(być może)... też nie wiadomo do końca

... a może do kogoś, dla kogo horror jako gatunek to świętość mająca swoje klamry i ramy, których przekraczać pod pozorem zbrodni nie wolno...(byłbym za) ... chociaż...no zresztą nie wiem...

Co z tego wszystkiego wybrać...?

Biorę wszystko bez mrugnięcia okiem, bez żadnego zastanowienia...bowiem różni ludzie czytali tę powieść

Co skłoniło większość do tak niskiej oceny, do tak małej ilości pochlebnych opinii...szczerze mówiąc nie wiem...i to jest przerażające...
Szanuje wszystkie oceny i opinie...(ale ich kompletnie nie rozumiem...)

Książka jest według mnie świetna, niezwykła, pochłaniająca każdą część umysłu i wyobraźni...książka, która zabiera nam rzeczywistość...
Umberto Eco niegdyś powiedział, że Ci co czytają, żyją podwójnie...( ta książka jest namacalnym przykładem i dowodem tych słów)

Wielu określa ją jako jedną z najsłabszych jego książek...dlaczego? Nie czaje tego ani trochę...
Ta książka porusza bardzo wiele rzeczy, bowiem King wypowiada się poprzez nią na temat aborcji, przemocy wobec kobiet. Już te dwa tematy są bardzo ważne...Poza tym ( nie wiem jak to zrobił, ale zrobił)
...opowiedział o starości, co człowiek wtedy czuje...jak ona wygląda, z czym trzeba się pogodzić, co zaakceptować...opowiada to jakby był takim właśnie staruszkiem ( z krwi i kości) a powieść tę napisał w 1994 w wieku 47 lat, więc teoretycznie nie powinien mieć o tym zielonego pojęcia...a słowa jakimi to wszystko opisuje są tak plastyczne, szczere, prawdziwe, ba ( zresztą cała książka jest taka)

„...Teren piknikowy istniał dla gier – większość Derry Starych Pierników istniała dla gier – lecz zdaniem Ralpha gry były tylko pretekstem. Właściwie ludzie przychodzili tu po to, żeby zdobyć punkt i żeby zobaczono, że zdobyli punkt; przychodzili tu, by dowieść ( co najmniej samym sobie), że nadal jakoś tam żyją, i do diabła z tym, czy jest to życie prawdziwe czy też jakieś inne...”

King jest jak KAMELEON...potrafi wniknąć w każdą postać i dać jej życie, dać jej jakość, charakter, osobowość...jakby dana postać była choć przez nie długi okres czasu częścią naszej codzienności i rzeczywistość

Jak nigdy specjalnie nie zabiegam o pochlebne opinie na temat moich recenzji...jeśli ktoś to przeczyta i doceni to jest mi przyjemnie...
jednak tym razem chciałbym, aby tę recenzję przeczytało jak najwięcej osób...
chcę WSTRZĄSNĄĆ LUDŹMI...niech się OPAMIĘTAJĄ...!!!
Chcę, żeby te wszystkie słowa dotarły do jak największej liczby ludzi...chcę, żeby tę książkę doceniono...
bo moim skromnym zdaniem to jest jedna z najlepszych jakie czytałem

Myślę, że duży procent czytelników oceniając tę książkę uległ mylnemu przeświadczeniu, że KING = HORROR, że King to znaczy brutalność, rozlew krwi, jakaś zbrodnicza baśń...

Żeby tę książkę docenić, trzeba już trochę Kinga znać, wiedzieć na co go stać...jakie jest jego pióro. Tą książką dla mnie udowodnił, że jest dlatego wyjątkowy, bo potrafi pisać o wszystkim...potrafi napisać pełen napięcia horror, który sprawi, że dreszcze opętają nasze ciało, ale potrafi też napisać taką książkę jak ta, która jest zupełnie inna, ale zarazem wyjątkowa...to pokazuje jak wiele twarzy przywdziewa jego wyobraźnia...

KLASA SAMA W SOBIE

Zresztą chyba już się powtarzam, ale jak się nie powtarzać, jak mamy do czynienia z autorem, którego możliwości, uniwersalność można podpisać i zaznaczyć jednym znakiem ( ∞ )
nieskończenie niemożliwy

Dobra kończę...bo będę pisał i pisał...nie przestanę...!!!

Na koniec dam kilka cytatów...które moim zdaniem są ważne, które rzuciły mi się w oczy...

„...Morderstwo to morderstwo niezależnie od tego, czy dziecko jest w środku czy na zewnątrz, przynajmniej ja tak widzę te sprawy. Nawet jeśli jest takie małe, że widać je pod mikroskopem, zabicie go, to morderstwo. Bo gdyby zostawić je w spokoju, byłoby zwykłym dzieckiem...”

„...Ci bystrzy mogą tak grać przez lata. Żałują, przeraża ich to, co zrobili, biją się w piersi i obiecują poprawę. Bywają przekonywający, pełni wdzięku i prawie nie sposób dostrzec, że pod tą słodką powłoką są szaleni jak marcowe zające. Nawet ci najgorsi, jak Ted Bundy, przez całe lata sprawiają wrażenie najzupełniej normalnych. Dobra strona tego medalu jest taka, że Tedów Bundych jest bardzo niewielu, choć książki i filmy o psychopatycznych zabójcach twierdzą coś zupełnie innego...”

'...Aż do tej chwili Ralph nie zastanawiał się, jak bardzo podobnie do człowieka wyrażają swe uczucia psy: uśmiechają się, kiedy są szczęśliwe, zwieszają łby kiedy się wstydzą, w ich oczach można odczytać niepokój, z ułożenia grzbietu napięcie – wszystko dokładnie jak u ludzi. I jak człowiek, pies demonstruje strach każdym nerwem drżącego ciała...”

„...Nie lubię wścibskich pytań i nie należę do osób, które dają ogłoszenie w gazecie, gdy zdarza się im zaparcie...”

Książka o przemijaniu, upływie życia...człowiek nie zdaje sobie nawet sprawy jak szybko nam ono ucieka przez palce...a my głupcy zajmujemy się milionem kompletnie nieistotnych rzeczy zamiast wybrać te najważniejsze...
Książka jest o uczuciach, miłości, o ważnych kwestiach natury moralnej...jednak jak przystało na Kinga jest tu trochę rzeczy nie rzeczywistych, nierealnych, brutalnych, jednak trochę mniej jest tego niż w większości jego książek...

I dlatego ta książka jest inna, dla mnie wyjątkowa...

Normalnie jestem w szoku...to wszystko jest jakieś obłędne, ( a może błędna) ... to jakaś surrealistyczna obłuda, zakłamanie...
To jest dla mnie coś nie do pomyślenia...pierwszy raz jestem szczerze zirytowany...
Nigdy jeszcze nie dopuściłem się takich określeń...
W stosunku do kogo...

...do kogoś kto tę książkę oceniał jak coś zwyczajnego...? ( może).... nie wiem...kto...