Po lekturze tej książki, mam jedno spostrzeżenie - moje dzieciństwo runęło...

Opowieść o Filiasie Foggu była mi znana z wielu ekranizacji, kreskówek i seriali. Po książkę sięgnęłam jednak dopiero teraz, przesłuchałam ją w wersji audio w doskonałym czytaniu Bartosza Opani.

No i co teraz będzie? Fabuła i akcja fantastyczne, Kunszt Verne'a zachwycający, duża dawka fantastycznych opisów przyrody, not geograficznych, opisów wynalazków technicznych z tamtych czasów, przedziwne , czasem egzotyczne środki lokomocji... Cud miód i orzeszki.

Jednak jeden aspekt strasznie mnie rozczarował - bohaterowie. Miałam za duże oczekiwania chyba. W ewkranizacjach Filias Fogg był charyzmatycznym młodzieńcem , niemal wagabundą, Passpartout był prostodusznym , dobrym chłopakiem z poczuciem humoru , Auda czarującą pięknością... Jednak to nie prawda. Fogg jest snobem i bufonem, którego nic w okół niego nie interesuje, najchętniej w ogóle nie wychodziłby z pociągu.
Podczas ratowania Audy ma miejsce taka scena:
" Mam jeszcze 12 godzin, mogę je na to poświęcić"
"Panie Fogg, jednak ma pan serce"
"Tylko wtedy, gdy mam na to czas".

No ludzie...

Lokaj z kolei jest ograniczony (" Kiedy słońce się opamięta i zacznie chodzić wg mego zegarka") i nieodpowiedzialny.
Auda z kolei jest zupełnie bezbarwną lalką, która pozwala się ustawiać wg. woli ustawiającego i zakochuję się w Foggu chyba tylko i wyłącznie z braku lepszej perspektywy.

No i jeszcze detektyw, który ma klapki na oczach i w związku z tym zachowuje się całkowicie irracjonalnie.

Podsumowując - książka fantastyczna, wciągająca, mimo wszytko ucząca wiele, ale bohaterowie - co najmniej irytujący :/

Po lekturze tej książki, mam jedno spostrzeżenie - moje dzieciństwo runęło...

Opowieść o Filiasie Foggu była mi znana z wielu ekranizacji, kreskówek i seriali. Po książkę sięgnęłam jednak dopiero teraz, przesłuchałam ją w wersji audio w doskonałym czytaniu Bartosza Opani.

No i co teraz będzie? Fabuła i akcja fantastyczne, Kunszt Verne'a zachwycający, duża dawka...