Każda chyba dziewczyna marzyłaby o posiadaniu tak pięknych i długich włosach jak Roszpunka . Żyło sobie młode małżeństwo, które oczekiwało na narodziny swojego upragnionego maleństwa. Pewnej nocy żona zapragnęła skosztować roszpunki która rosła w ogrodzie złej czarownicy, pragnęła skosztować tych soczystych liści namówiła męża by zakradł się do ogrody i zerwał trochę liści roszpunki, nie chcąc zrobić zonie przykrości zakradł się do ogrodu zerwał liście roszpunki i przyniósł swojej ukochanej . Z liści zrobiła sobie pyszna sałatkę, ale niestety następnej nocy apetyt kobiety domagał się znowu soczystych liści roszpunki. Ukochany po krótkich namowach zakradł się do ogrodu złej czarownicy i na jego nieszczęście czarownica czekała już na niego. Chciała zamienić go w kamień ale biedny człowiek opowiedział jej dlaczego zakradł się do jej ogrodu. Gdy żona powiła śliczna córeczkę czarownica zjawiła się i zabrała dziewczynkę do siebie. Czarownica nazwała dziewczynę roszpunką. Gdy roszpunka skończyła 12 lat czarownica zamknęła ją w wierzy bez schodów i drzwi miała tylko jedno małe okienko , znajdującej się w głębi lasu do której niebyła można się dostać inna ścieżką. Roszpunka wyrosła na najpiękniejsza dziewczynę o bardzo długich złocistych włosach. Gdy czarownica chciała się do niej dostać wołała... Roszpunko, dziewczę moje,Spuśćże włosy swoje! Na słowa czarownicy splatała włosy w warkocze i spuszczała je dwadzieścia łokci w dół przed uprzednim zawiązaniem o ramę okienną. Wspinała się po nich jak po linie. Po paru latach w tymże lesie przejeżdżał młody książę i usłyszał przepiękny śpiew niewiasty, postanowił się skryć w zaroślach by zobaczyć któż tak pięknie śpiewa. To była właśnie Roszpunka która umilała sobie samotność śpiewem. Królewicz chciał się do niej dostać ale nie było żadnych drzwi ani drabiny.
Postanowił wracać do domu ale śpiew Roszpunki tak go oczarował ze postanowił codziennie tam przejeżdżać, któregoś dnia zobaczył jak czarownica podeszła do wieży a roszpunka zrzuciła swoje warkocze, gdy czarownica się oddaliła postanowił wypróbować ten sposób jeżeli to było jedno wejście na górę. Więc stanął pod wieżą i zawołał ... Roszpunko, dziewczę urocze , spuśćże włosy swoje. Królewicz wdrapał się na górę, a Roszpunka była tak zaskoczona że nie wiedziała co powiedzieć ale królewicz uspokoił ja ze jej śpi go tak urzekł ze musi wziąć roszpunkę za żonę. Roszpunce byłoby lepiej niż u czarownicy. Roszpunka się zgodziła ale nie wiedziała jak ma się wydostać wiec umówili się na jutro, ale cóż z tego jak roszpunka wygadała się przed czarownicą że był u niej królewicz, przez te słowa czarownica obcięła jej długie warkocze, a biedna dziewczynę zesłała na pustelnie gdzie miała żyć w bólu i trwodze. Gdy się ściemniło czarownica spuściła warkocze by królewicz mógł się dostać na górę, ale jakie było jego zdziwienie gdy zamiast swojej ukochanej jest czarownica, książę wpadł w taka rozpacz że wyskoczył z wieżowy na ciernie które pokaleczyły mu oczy tak ze oślepł, i długo błądził po lesie aż po paru latach przybył do pustelni gdzie mieszkała Roszpunka ze swoimi bliźniętami. Gdy ona poznała swojego ukochanego rzuciła mu się na szyje i zapłakała, że dwie krople przemyły królewiczowi oczy i odzyskał wzrok. Królewicz zabrał swoja ukochaną z bliźniętami do swego zamku. Żyli długo i szczęśliwie, a o złej czarownicy słuch zaginął. POLECAM !!!!

Każda chyba dziewczyna marzyłaby o posiadaniu tak pięknych i długich włosach jak Roszpunka . Żyło sobie młode małżeństwo, które oczekiwało na narodziny swojego upragnionego maleństwa. Pewnej nocy żona zapragnęła skosztować roszpunki która rosła w ogrodzie złej czarownicy, pragnęła skosztować tych soczystych liści namówiła męża by zakradł się do ogrody i zerwał trochę liści...