Przeczytałem tą książkę ponieważ opis z okładki od razu skojarzył mi się z mangą, którą czytałem w liceum. Zbieżność podjętych tematów jest tak wyraźna, że nigdy nie uwierzę, że autorka nigdy z owym komiksem nie miała do czynienia. Na samym początku miałem wrażenie, że książka jest wręcz polską adaptacją (plagiatem) komiksu.
Poza tym, mimo że źle się z tym czuję, prawie jakbym stawał po stronie ignorantów i konformistów, muszę przyznać, że książka jest bardzo naiwna i zupełnie odrealniona. Takie bujanie w obłokach w poszukiwaniu napięcia i emocji. Szukanie sposobu, aby sytuacja stała się jeszcze bardziej dramatyczna. To denerwuje. I fascynuje.
Postacie są komicznie przerysowane, istny worek stereotypów. Zaprezentowane sytuacje są tak bardzo "życiowe", że w nikim chyba nie wzbudzają współczucia.
Nie można zaprzeczyć, że autorka ma talent. Są w książce momenty zapierające dech, jednak mam nadzieję, że kolejne jej książki będą bardziej przedstawiać rzeczywistość taką, jaka ona naprawdę jest, zamiast wyidealizowanych anarchistycznych snów.

@ Envy:
Nie uważam, że moja opinia jest sprzeczna. Pisałem o "momentach zapierających dech", że SĄ. Właściwie powieniem napisać "czasami się zdarzają". Większość jednak "mocnych" (z założenia) scen jest tak naiwna, że "chyba nikogo nie porusza". Tak to powinno być interpretowane.

Autorka ma talent, to podkreślam jeszcze raz, jednak ma tendencję do przedstawiania postaci w bardzo stereotypowy, schematyczny i "młodzieżowy" sposób. Tak jak już pisałem, czekam aż napisze lepszą książkę gdy nabierze doświadczenia w pisaniu.

A podobieństwa do GTO będę bronił aż po grób. Nauczyciel z książki wogóle nie przypomina tego z komiksu?! To chyba ja czytałem inne GTO, albo inne WiDK! Toż to prawie kopia: młody lekkoduch, który ma kaprys zostać nauczycielem z erotycznych pobudek (tu podobieństwo osiąga maksimum!), a w rezultacie okazuje się, że jest całkiem niezłym pedagogiem. Istotnie - żaden z uczniów Onizuki nie był zaangażowany społecznie, lecz problemy wychowawcze i ich wpływ na nauczyciela są bardzo zbliżone.

Pozdrawiam.

Przeczytałem tą książkę ponieważ opis z okładki od razu skojarzył mi się z mangą, którą czytałem w liceum. Zbieżność podjętych tematów jest tak wyraźna, że nigdy nie uwierzę, że autorka nigdy z owym komiksem nie miała do czynienia. Na samym początku miałem wrażenie, że książka jest wręcz polską adaptacją (plagiatem) komiksu.
Poza tym, mimo że źle się z tym czuję, prawie...