Kolejna świetna pozycja opowiadająca o losach Wiedźmina Geralta!

Poprzednie dwie książki to były opowiadania i były one świetne, natomiast „Krew Elfów” to już
majstersztyk. Prowadzenie samej historii, barwne postacie, OPISY WALK to coś, co pokazuje że Sapkowski to mistrz w swoim fachu. Ta książka rozpoczyna spójną historię opisaną w późniejszych częściach i wydaje mi się że nie można było lepiej tego rozpocząć.

Każda z postaci jest opisana bardzo dokładnie, bardzo dobrze czuć też jakie więzi łączą poszczególne osoby. Prócz samego Geralta i jego druhów, na szczególną uwagę zasługuje relacja Ciri i Yennefer. Ja Wiedźmina zacząłem od gier komputerowych i tam tej relacji nie ma tak bardzo rozwiniętej, tutaj w zasadzie Yennefer mocno „matkuje” Lwiątko.

Jedyny minus dla mnie to dość długi fragment „polityczny”, ale wiem że jest on potrzebny. Takie pertraktacje to nie moje klimaty i mnie to po prostu nudzi, ale jest to element bardzo znaczący dla samej powieści, więc wybaczam :D

Nie mogę się doczekać aż zacznę kolejną część :)

Kolejna świetna pozycja opowiadająca o losach Wiedźmina Geralta!

Poprzednie dwie książki to były opowiadania i były one świetne, natomiast „Krew Elfów” to już
majstersztyk. Prowadzenie samej historii, barwne postacie, OPISY WALK to coś, co pokazuje że Sapkowski to mistrz w swoim fachu. Ta książka rozpoczyna spójną historię opisaną w późniejszych częściach i wydaje mi się...

Byłem sceptyczny, bo kiedyś już odbiłem się od sagi. Opowiadania - świetne, saga wydawała mi się dość surowa. Chociaż Krew Elfów to w połowie walka z problemami żołądkowymi oraz po ćwiartce akcji i nauki, dzieło jest spójne, zakończenie jednak ciągnie się niemiłosiernie i nie widzę w nim wielkiego sensu. Nie w takim sztucznym wydłużaniu go. Na koniec - dlaczego po tylu dniach niemożności samodzielnego funkcjonowania, Triss nagle wstaje i walczy? Nie wszystko rozumiem, może są to niedociągnięcia, a może jest w tym drugie dno które dopiero odczytam. Póki co - czytam dalej!

Byłem sceptyczny, bo kiedyś już odbiłem się od sagi. Opowiadania - świetne, saga wydawała mi się dość surowa. Chociaż Krew Elfów to w połowie walka z problemami żołądkowymi oraz po ćwiartce akcji i nauki, dzieło jest spójne, zakończenie jednak ciągnie się niemiłosiernie i nie widzę w nim wielkiego sensu. Nie w takim sztucznym wydłużaniu go. Na koniec - dlaczego po tylu...

Saga o Wiedźminie jest genialna! Nie ma co więcej pisać - polecam każdemu.

Saga o Wiedźminie jest genialna! Nie ma co więcej pisać - polecam każdemu.

Zupełnie nie dziwię się, że czarodziejki darzą Geralta swoimi uczuciami oraz że jest on obiektem pożądania wielu, ponieważ sama do nich dołączyłam ha ha :D
W ogóle sama nie wiem czemu, zaczynając Wiedźmina, nie wiedziałam czego się spodziewać. Ogólnie nie lubię książek ani wojennych, ani politycznych, a tutaj jest to i to, ale napisane w taki sposób (słucham na zmianę z czytaniem - nagrane cudownie i fantastycznie),że nie można się oderwać.

Zupełnie nie dziwię się, że czarodziejki darzą Geralta swoimi uczuciami oraz że jest on obiektem pożądania wielu, ponieważ sama do nich dołączyłam ha ha :D
W ogóle sama nie wiem czemu, zaczynając Wiedźmina, nie wiedziałam czego się spodziewać. Ogólnie nie lubię książek ani wojennych, ani politycznych, a tutaj jest to i to, ale napisane w taki sposób (słucham na zmianę z...

Tradycyjnie świetna proza.

Tradycyjnie świetna proza.

Ostatnio przesłuchałam w audio całą sagę. No jasne, że mi się podobała.

Ostatnio przesłuchałam w audio całą sagę. No jasne, że mi się podobała.

Kocham <3

Kocham <3

Opisy i klimat są niesamowite. Rozwijające się intrygi praktycznie nie pozawalają odrywać się od czytania. W dodatku całość pozwala naprawdę się zanurzyć w świecie przedstawionym.

Opisy i klimat są niesamowite. Rozwijające się intrygi praktycznie nie pozawalają odrywać się od czytania. W dodatku całość pozwala naprawdę się zanurzyć w świecie przedstawionym.

Tym razem obserwujemy dość długą historię wiedźmina Geralta oraz osób z jego najbliższego otoczenia w trudnych czasach wojny i okupacji. Wszystkie wątki przeplatają się w dość ciekawą intrygę, która nie kończy się w tej książce. Jej ciąg dalszy znajdziemy w tomie II, "Czas pogardy".
Polecam czytać sagę o Geralcie w sposób chronologiczny, według oryginalnych dat wydania poszczególnych książek.

Tym razem obserwujemy dość długą historię wiedźmina Geralta oraz osób z jego najbliższego otoczenia w trudnych czasach wojny i okupacji. Wszystkie wątki przeplatają się w dość ciekawą intrygę, która nie kończy się w tej książce. Jej ciąg dalszy znajdziemy w tomie II, "Czas pogardy".
Polecam czytać sagę o Geralcie w sposób chronologiczny, według oryginalnych dat wydania...

Może trochę mniej akcji niż w poprzednich częściach, jednak tu dowiadujemy się sporej liczby ważnych szczegółów.

Pojawiają się opisy pobytu Geralta i Ciri w Kaer Mohren. Ćwiczenia, nauki, próby wykrycia zdolności. Wszystko to do czasu pojawienia się czarodziejki Yennefer. Jednak "Niespodzanka" ma inne umiejętności, które trzeba odkryć w inny sposób. Mamy również szczegółowe opisy etapów budowania więzi.

A to wszystko przeplatane wiszącą w powietrzu groźbą oraz spotkaniami na szczycie i wymyślaniem podstępów. A to wszystko zachęca do przeczytania kolejnego tomu.

Może trochę mniej akcji niż w poprzednich częściach, jednak tu dowiadujemy się sporej liczby ważnych szczegółów.

Pojawiają się opisy pobytu Geralta i Ciri w Kaer Mohren. Ćwiczenia, nauki, próby wykrycia zdolności. Wszystko to do czasu pojawienia się czarodziejki Yennefer. Jednak "Niespodzanka" ma inne umiejętności, które trzeba odkryć w inny sposób. Mamy również...