Akcja dzieje się szybko, jakaś zagadka, trochę brutalnych scen. Nic wybitnego ale czyta się dobrze.

Akcja dzieje się szybko, jakaś zagadka, trochę brutalnych scen. Nic wybitnego ale czyta się dobrze.

Nie wiem ,kto pisał blurba,ale nie zachęca on specjalnie do czytania.Dużo lepiej ma się powieść,przede wszystkim napisana jest normalnym językiem,nie tak udziwnionym jak w opisie...
Zwykle nie lubię bohaterów-zabójców.W tym jednak przypadku polubiłam Gin.Pasuje mi do niej wykonywany przez nią zawód,wziąwszy pod uwagę jej przeszłe życie i to,kto ją wychowywał.Mimo iż Gin wydaje się być osobą zamkniętą na innych ma swoje dobre strony.Podoba mi się to,że nie chce uzależnic się od magii,którą posiada.A posiada potężną moc magii Kamienia i odrobinę magii Lodu,odziedziczona po matce.
Ponieważ książka należy do Urban Fantasy oczywiste jest,że przedstawiony świat zamieszkuję nie tylko zwykli ludzie,ale też magowie,olbrzymy,krasnoludy czy wampiry,zgodnie ze sobą współżyjące. Nie wiem na ile reprezentatywne jest Ashland,miasto w którym żyje Gin,ale jeśli taki jest cały przedstawiony świat,to nie żyje sie w nim wesoło.Przerażać może ogrom bezprawia,powszechna korupcja i demoralizacja.Mimo ,że nie został on dokładnie opisany,kryje w sobie wiele możliwości.
Interesujący jest Caine Donovan,męski bohater historii.Policjant,który jest znany jako jedyny sprawiedliwy w mieście.Trochę naiwny i zbyt idealistyczny,nie widzi w ludziach zła,a przynajmniej stara się go nie widzieć.Może nie jest do końca przekonujący,ale mam co do niego dobre przeczucia.
Sama fabuła książki jest trochę schematyczna,pewne rzeczy łatwo można przewidzieć,ale dobrze się czyta tę historię.Samo zakończenie pozostawia pewien niedosyt.Wiem że są kolejne części książki i chętnie bym je przeczytała,ale chyba brak jest ich polskiego tłumaczenia.Szkoda,bo cała historia ma spory potencjał.osobiście chętnie bym poznała odpowiedzi na nasuwające się po zakończeniu pytania.A mam ich sporo.Jak potoczy się historia Gin i Caine'a?Czy zabójczyni odnajdzie swoją siostrę?Kto tak naprawdę był sprawcą zamordowania rodziny Snowów?Czy caine zdecyduje sie na odkrycie sekretów swojego zmarłego partnera?Co będzie sie dzialo w półświatku Ashland?
Na te pytania raczej nie znajdę odpowiedzi,a szkoda...

Nie wiem ,kto pisał blurba,ale nie zachęca on specjalnie do czytania.Dużo lepiej ma się powieść,przede wszystkim napisana jest normalnym językiem,nie tak udziwnionym jak w opisie...
Zwykle nie lubię bohaterów-zabójców.W tym jednak przypadku polubiłam Gin.Pasuje mi do niej wykonywany przez nią zawód,wziąwszy pod uwagę jej przeszłe życie i to,kto ją wychowywał.Mimo iż Gin...

To czytadło. Historia Gin, która zabija na zlecenie, a kiedy zostaje wrobiona, zaczyna zabijać bez zlecenia. W ramach zemsty potocznie nazywanej wyrównywaniem rachunków. To, co odróżnia Ukąszenie Pająka od innych tego typu powieści, jest obecność elementów magii. W tym świecie – do złudzenia przypominający nasz – niektórzy ludzie potrafią korzystać z mocy żywiołów.

Poznajemy Gin, kiedy w brawurowy sposób wykańcza niezbyt dobrą panią doktor z zamkniętej placówki psychiatrycznej i bez większych problemów wraca do swojej bazy, pubu o wdzięcznej nazwie Wesoły Prosiak. Wkrótce dostaje kolejne zlecenie polegające na wykończeniu wpływowego biznesmena podczas przedstawienia operowego. I wtedy właśnie coś idzie nie tak. Gin zostaje zdradzona, ginie jej najbliższy przyjaciel, przyszywany ojciec zresztą, a winnych nie ma. Trzeba ich znaleźć i unieszkodliwić, zanim wypłyną kolejne trupy.

Ukąszenie Pająka czyta się szybko, bo to rzecz lekka, dynamiczna i nie wymagająca myślenia. Akcja pędzi na złamanie karku, ludzi ginie sporo, krew leje się hektolitrami. Jak na powieść urban fantasy przystało, magia ubarwia tło. Ułatwia bohaterce wyczuwanie zagrożenia, włamywanie się do zamkniętych pokoi czy na przykład leczenie się. Wokół roi się zaś od krasnoludów, olbrzymów czy wampirów, dzięki którym historia zyskuje kolorytu.

Jasne, Ukąszenie Pająka ugina się od schematów i niczym miłośnika kryminałów nie zaskoczy. Jednak autorka nawet przez moment nie ukrywa, że pisze powieść ku relaksacji i bez większych ambicji. Czytelnikom to chyba odpowiada, skoro powstało już kilka kolejnych tomów…

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

To czytadło. Historia Gin, która zabija na zlecenie, a kiedy zostaje wrobiona, zaczyna zabijać bez zlecenia. W ramach zemsty potocznie nazywanej wyrównywaniem rachunków. To, co odróżnia Ukąszenie Pająka od innych tego typu powieści, jest obecność elementów magii. W tym świecie – do złudzenia przypominający nasz – niektórzy ludzie potrafią korzystać z mocy...

*Opinia napisana po 3 tomach i w trakcie 4 , jednak w związku z tym że w żaden sposób nie odnoszę się i nie komentuję wydarzeń, to wstawiam to jako przestrogę dla tych, którzy zastanawiają się czy zacząć tę serię.*

Akcja polepsza się z tomu na tom, ale nie jestem w stanie dać wyższej oceny przez styl pisania. Czy te książki nie miały edytora? Nie mogę uwierzyć, że zostały wydane w takiej postaci. Wyglądają jak wstępna wersja, taki brudnopis, żeby autorka nie pominęła niczego pisząc kolejne tomy. Chociaż to też dziwne, bo nie ma tu niczego skomplikowanego, postaci jest raczej niewiele (no bo jak przy takim GRR Martinie to rozumiem, ciężko jest nadążyć kto jest kim przy takiej ogromnej i dynamicznej obsadzie),nie dzieje się też aż tak dużo rzeczy. Generalnie przeciętnemu czytelnikowi wystarczy raz opowiedzieć o przeszłości głównego bohatera, ewentualnie można przypomnieć o jakichś istotnych szczegółach w dialogu między postaciami, tylko tak by brzmiało to naturalnie. Tutaj jest to tragiczne. Nie dość że wiele dialogów to takie nienaturalne przypomnienia wydarzeń, o których czytaliśmy parę stron wcześniej, to jeszcze takie przypomnienia co chwila powtarzają się w narracji. Jest to dla mnie o tyle bardziej irytujące, że zapoznaję się z tą serią w formie audiobooków, w związku z tym nie jestem w stanie po prostu przeskoczyć wzrokiem kolejnych powtórzeń tego samego. Gdyby nie to że ciekawią mnie losy bohaterów, których polubiłam, to rzuciłabym to w cholerę. Generalnie nie polecam ruszać tej serii. Jak ktoś już zaczął i nie darzy szczególną sympatią czy zainteresowaniem bohaterów i ich losów, to radzę porzucić i nie frustrować się dalej, bo jest multum o wiele lepszych książek tego typu. A jeśli ktoś tak jak ja dalej czuje dziwną potrzebę brnięcia w to bagno, to nie polecam audiobooków, bo słuchanie w kółko tych samych fragmentów tekstu bez możliwości ich przeskoczenia potrafi poważnie nadszarpnąć zdrowie psychiczne.

*Opinia napisana po 3 tomach i w trakcie 4 , jednak w związku z tym że w żaden sposób nie odnoszę się i nie komentuję wydarzeń, to wstawiam to jako przestrogę dla tych, którzy zastanawiają się czy zacząć tę serię.*

Akcja polepsza się z tomu na tom, ale nie jestem w stanie dać wyższej oceny przez styl pisania. Czy te książki nie miały edytora? Nie mogę uwierzyć, że zostały...

Świat urban fantasy z pewną dozą magii, która nie zapokaja w stu procentach moich dzisiejszych oczekiwań, ale z drugiej strony stanowi miłe, krótkotrwałe oderwanie od rzeczywistości.

Świat urban fantasy z pewną dozą magii, która nie zapokaja w stu procentach moich dzisiejszych oczekiwań, ale z drugiej strony stanowi miłe, krótkotrwałe oderwanie od rzeczywistości.

Ciekawa. Chętnie przeczytałabym coś więcej tej autorki

Ciekawa. Chętnie przeczytałabym coś więcej tej autorki

Obiecujący początek serii, zobaczymy...

Obiecujący początek serii, zobaczymy...

"Meh".
Nie była to fascynująca lektura, z gatunku tych, które czyta się siedząc na krawędzi krzesła. Urban fantasy, bardzo mroczny i amoralny świat, w którym w zasadzie tylko Gin Blanco ma jaja by robić to, co trzeba, przy okazji dogryzając wszystkiemu co się rusza. Przyjemna rozrywka na kilka godzin.
Była by przyjemniejsza, gdyby autorka nie powtarzała tych samych informacji raz po raz, niepotrzebnie wydłużając tekst, wałkując te same zwroty i wspomnienia do momentu, kiedy sama zapowiedź akapitu zaczęła mnie doprowadzać do szału i przewracania stron. Ten styl pisania i edycji bardzo wzburza płynność akcji. W pierwszej części nie jest to jeszcze na tyle kłujące w oczy, by zniechęcić czytelnika do dalszych opowieści, ale za to widząc dziesiąty raz to samo (i to ubrane w takie same słowa) w kolejnych książkach już ma się dość.
A szkoda. Bo główna bohaterka, i większość pobocznych postaci, to ciekawe osoby, o których aż chce się wiedzieć więcej. Mało kiedy spotyka się książkę, w której kunszt literacki przeszkadza w rozwoju akcji.

"Meh".
Nie była to fascynująca lektura, z gatunku tych, które czyta się siedząc na krawędzi krzesła. Urban fantasy, bardzo mroczny i amoralny świat, w którym w zasadzie tylko Gin Blanco ma jaja by robić to, co trzeba, przy okazji dogryzając wszystkiemu co się rusza. Przyjemna rozrywka na kilka godzin.
Była by przyjemniejsza, gdyby autorka nie powtarzała tych samych...

Pozycja całkowicie przeciętna. Szybko się czyta i równie szybko zapomina.
Akcja przewidywalna - oczywiście piękna, silna bohaterka i przystojny bohater, więc wiadomo już co będzie dalej. Zakończenie niby zachęca do przeczytania dalszych części, dla mnie jednak szkoda czasu.
Nie polecam fanom fantastyki tylko wielbicielkom romansów paranormalnych.

Pozycja całkowicie przeciętna. Szybko się czyta i równie szybko zapomina.
Akcja przewidywalna - oczywiście piękna, silna bohaterka i przystojny bohater, więc wiadomo już co będzie dalej. Zakończenie niby zachęca do przeczytania dalszych części, dla mnie jednak szkoda czasu.
Nie polecam fanom fantastyki tylko wielbicielkom romansów paranormalnych.

Tematyka podobna do filmu Colombiana z 2011 roku z elementami magicznymi xD
Podoba mi się, wiec myślę ze przeczytam całą serię.
Polecam.

Tematyka podobna do filmu Colombiana z 2011 roku z elementami magicznymi xD
Podoba mi się, wiec myślę ze przeczytam całą serię.
Polecam.