„Podróż zimowa” to moja pierwsza przygoda z Amélie Nothomb. O autorce słyszałam wiele dobrego i kilkakrotnie planowałam już kupno sławnego „Krasomówcy”, jednak dopiero jej najnowsza powieść, wydana przez wydawnictwo Muza przełamała moje długie zastanawianie się.

To zaledwie dziewięćdziesięciu kilko stronicowa, krótka książeczka, którą czyta się wprost błyskawicznie. Jest to historia Zoila, którą główny bohater pisze na lotnisku zanim wsiądzie do samolotu i wyruszy w swoją genialnie pomyślaną podróż, aby zrealizować swój plan zemsty na pani swoich myśli, uroczej Astrolab.

Zoil opowiada o dniu, w którym poznać A. Malèze, pisarkę, której książki natychmiast po spotkaniu zamówił w księgarni. Mylnie jednak talentu upatruje w pięknej Astrolab, gdy tymczasem autorka ukazuje się być ułomna Aliénor, nad którą pani myśli Ziola sprawując opiekę, wyrzekając się ciepła w mieszkaniu, wolności i braku problemów, na jakie może liczyć młoda i piękna dziewczyna, a przede wszystkim miłości.

Powieść przede wszystkim skonstruowana jest z retrospekcji, którymi autor tłumaczy swój szalony plan zemsty na Astrolab. Jego czyn, choć straszny, okrutny i realnie nie do przyjęcia i zaakceptowania, w powieści postrzegany jest jako coś racjonalnego i wytłumaczalnego. Pomysł porwania samolotu i polecania w misję samobójczą dzięki przytoczonej wizji Zoila, zostaje odarty ze swojej tragiczności. Przestajemy myśleć o pasażerach i ich rodzinach, o szkodach, które plan Zoila może spowodować. Jakkolwiek liczby na happy end, przyjmujemy jako oczywistość fakt, że nie poznamy ostatecznego zakończenia opowieści. Wiele rzeczy musi pozostać nierozstrzygniętych dla Zoila, a my godzimy się z jego punktem opowieści i akceptujemy ten jego poziom wiedzy o przedstawionym świecie.

Amélie Nothomb to bardzo dobra pisarka, która w interesujący sposób umie prowadzić narrację. Krótka opowieść jest zwięzła, zajmująca i niezwykle przyjemna w czytaniu. Nothomb umiejętnie wplata w historię Homera, Schuberta, a także informacje o historii Paryża (z głównym naciskiem na wieżę Eiffla). „Podróż zimowa” to mądra powieść, która pomimo swojej krótkiej objętości mogłaby być na wiele sposobów analizowana. Jest to przede wszystkim tragiczna historia miłosna, choć bynajmniej nie banalna. Wszystkim czytelników Amélie Nothomb na pewno nie zawiedzie, a tych, którzy dopiero zaczynają swoją podróż z tą belgijską pisarką (jak i ja), na pewno zachęci do sięgnięcia po inne jej książki.

„Podróż zimowa” to moja pierwsza przygoda z Amélie Nothomb. O autorce słyszałam wiele dobrego i kilkakrotnie planowałam już kupno sławnego „Krasomówcy”, jednak dopiero jej najnowsza powieść, wydana przez wydawnictwo Muza przełamała moje długie zastanawianie się.

To zaledwie dziewięćdziesięciu kilko stronicowa, krótka książeczka, którą czyta się wprost błyskawicznie. Jest...