Książka z ambicjami reportażowymi, niestety na ambicjach się zaczyna i kończy. Złożona z kilku opowiadań (reportażyków?) z różnych umiłowanych przez Szwedów destynacji (Wietnam, Tajlandia, Gran Canaria, Dominikana) wzbogaconych reportażykami ogólnorozwojowymi (o globalnym ociepleniu i historii turystyki).

Rozmów z miejscowymi jest w książce co prawda sporo, ale ich obiektywność najlepiej chyba oddaje wypowiedź jednej ze sprzedawczyń ulicznych z Phuketu, która ,,na pytanie, co sądzi o Phuket, odpowiada pytaniem: A co chcesz usłyszeć?''.

Dla zainteresowanych - pseudobibliografia, złożona głównie ze sformułowań w stylu: ,,korzystałam oprócz wielu artykułów na ten temat również z książek'' i ,,korzystałam z wielu książek, prac, raportów i artykułów''. Ten, komu choćby raz w życiu przyszło sporządzić bibliografię, doskonale wie, że ,,wiele książek, prac, raportów i artykułów'' to żadne źródło.

Niektóre rozdziały obfitują w liczby, tyle że do tej pory nie wiem, co znaczy, że ,,efekt cieplarniany jest trzykrotnie większy'', ani skąd owe liczby pochodzą. W szczególności nie wiem, przez kogo finansowane były badania naukowe, których wyniki cytowano, oraz czy w ogóle jakiekolwiek badania przeprowadzono.

Mierziło mnie przeliczanie wszystkich wypłat na złotówki (oryginalnie najpewniej na korony szwedzkie). Naprawdę, by dotrzeć do ludzi zarabiających 20 złotych dziennie nie musimy wybierać się do Wietnamu czy innej Tajlandii. Może dla Szwedów takie zarobki są szokujące, dla mieszkańców wschodniej Polski (czy, nie daj Boże, Ukrainy) - na pewno nie. Poza tym zabrakło mi statystyk mówiących o tym, jakie są koszta utrzymania w opisywanych krajach. Zalążek informacji na ten temat pojawia się tylko w wątku wietnamskiej młodej przewodniczki, która, co prawda, zarabia dziennie równowartość ośmiu i pół złotego, jednak na jedzenie i opłacenie wynajętego pokoju przeznaczyć musi jedynie dwa złote. Narzucających się w tym miejscu informacji na temat tego, jaką część dziennych zarobków na mieszkanie i jedzenie musi przeznaczyć przeciętny Szwed, oczywiście, nie ma.

Może zmieniłabym krytyczne zdanie na temat tej książki (a może i napisałabym lepszą?), gdyby ktoś zafundował mi, podobnie jak autorce, kilkuletnią wycieczkę objazdową po pięciogwiazdkowych hotelach w różnych stronach świata...

Książka z ambicjami reportażowymi, niestety na ambicjach się zaczyna i kończy. Złożona z kilku opowiadań (reportażyków?) z różnych umiłowanych przez Szwedów destynacji (Wietnam, Tajlandia, Gran Canaria, Dominikana) wzbogaconych reportażykami ogólnorozwojowymi (o globalnym ociepleniu i historii turystyki).

Rozmów z miejscowymi jest w książce co prawda sporo, ale ich...