Wstyd się przyznać, ale do tej pory nie czytałam niczego, co wyszło spod pióra Zofii Kossak. Może dlatego, że jej książki od zawsze widziałam wszędzie? Nawet mnie nie zastanawiało, dlaczego są one tak popularne. "Wspomnienia z Kornwalii" to piękna, delikatna opowieść o polskich żołnierzach w Wielkiej Brytanii, którzy zmuszeni do emigracji, usiłowali znaleźć sobie miejsce w nowym, odmiennym kulturowo świecie. Autorka snuje swoją opowieść, porównując duszę brytyjską z polską, słowiańską duszą, opisuje trudy farmerskiego życia. Z jej tonu przebija skrzętnie ukrywana gorycz, poczucie porażki (np. niby mimochodem napomknięcie o palcach inteligenta, które teraz próbują pomóc owcy w bolesnym porodzie). Dopiero przy opisie zwierząt, ich charakterów i współistnienia z człowiekiem pani Zofia jakby odzyskuje humor i werwę. Czuje się, że zwierzęta to dla niej wielcy przyjaciele i ogromna pociecha w smutnym życiu. Wspomnienia napisane są przepięknie, można na chwilę zanurzyć się w świecie, którego już tak dawno nie ma i który nigdy nie wróci.

Wstyd się przyznać, ale do tej pory nie czytałam niczego, co wyszło spod pióra Zofii Kossak. Może dlatego, że jej książki od zawsze widziałam wszędzie? Nawet mnie nie zastanawiało, dlaczego są one tak popularne. "Wspomnienia z Kornwalii" to piękna, delikatna opowieść o polskich żołnierzach w Wielkiej Brytanii, którzy zmuszeni do emigracji, usiłowali znaleźć sobie miejsce w...

B. Ciekawe wspomnienia pisarki, która nie mogąc wrócić do powojennej Polski zaczyna wraz z mężem prowadzić farmę w Kornwalii.
Autorka m.in wspaniale opisuje świat zwierząt gospodarskićh i relacje jakie nawiązują się pomiędzy farmerem a jego podopiecznymi z obory.
Interesujące spostrzeżenia nt. charakteru kornwalijskich farmerów, ich dystans do obcych, polskich przybyszy; stosunki wśród ówczesnej Polonii.
Naprawdę ciekawe!!

B. Ciekawe wspomnienia pisarki, która nie mogąc wrócić do powojennej Polski zaczyna wraz z mężem prowadzić farmę w Kornwalii.
Autorka m.in wspaniale opisuje świat zwierząt gospodarskićh i relacje jakie nawiązują się pomiędzy farmerem a jego podopiecznymi z obory.
Interesujące spostrzeżenia nt. charakteru kornwalijskich farmerów, ich dystans do obcych, polskich przybyszy;...

Dla wielu współczesnych Polaków może być zdumiewający ból pisarki, że jej uczciwa, rzetelna praca na farmie nie ma żadnego znaczenia dla dobra ukochanej Ojczyzny, lecz (o ironio) przyczynia się do wzbogacenia zamożnej Wielkiej Brytanii.
Cudowny jest opis rozmów z księdzem Kościoła anglikańskiego, który próbował Szatkowskich zachęcić do praktykowania swej wiary w jego parafii. Kapelusze z głów przed takimi świeckimi katolikami, dla których przywiązanie do Kościoła rzymskokatolickiego to nie tylko spadek po przodkach ani konformizm, lecz świadoma i przemyślana konsekwencja wiary!

Dla wielu współczesnych Polaków może być zdumiewający ból pisarki, że jej uczciwa, rzetelna praca na farmie nie ma żadnego znaczenia dla dobra ukochanej Ojczyzny, lecz (o ironio) przyczynia się do wzbogacenia zamożnej Wielkiej Brytanii.
Cudowny jest opis rozmów z księdzem Kościoła anglikańskiego, który próbował Szatkowskich zachęcić do praktykowania swej wiary w jego...

Lekturę dziedzictwa Zofii Kossak zaczęłam niejako od końca, od jej wspomnień z lat spędzonych na wygnaniu w Wielkiej Brytanii. Postać zupełnie zapomniana, wystawiona poza nawias przez swoje zaangażowanie katolickie. W kraju, który odzyskał swoją wolność, ale nie tożsamość nadal nie odzyskała należnego jej miejsca.
Książka przede wszystkim pokazuje siłę ducha z jaką niemłoda już, pozbawiona majątku i kontaktu z rodzinnym krajem wybitna pisarka zaczyna nowe życie w obcym kraju. Niestraszne jej owce, krowy, prace w obejściu. Liczy się dobre, prawe, pracowite życie.

Lekturę dziedzictwa Zofii Kossak zaczęłam niejako od końca, od jej wspomnień z lat spędzonych na wygnaniu w Wielkiej Brytanii. Postać zupełnie zapomniana, wystawiona poza nawias przez swoje zaangażowanie katolickie. W kraju, który odzyskał swoją wolność, ale nie tożsamość nadal nie odzyskała należnego jej miejsca.
Książka przede wszystkim pokazuje siłę ducha z jaką niemłoda...

Wyjątkowo nudna lektura.
Zapewne ma wartość: dla oddanych wielbicieli Kossak-Szczuckiej czy badaczy powojennej emigracji. Ale jako wymęczony czytelnik owych walorów nie dostrzegam. I doszukiwać się nie będę.

Wyjątkowo nudna lektura.
Zapewne ma wartość: dla oddanych wielbicieli Kossak-Szczuckiej czy badaczy powojennej emigracji. Ale jako wymęczony czytelnik owych walorów nie dostrzegam. I doszukiwać się nie będę.

Miałam nadzieje na coś więcej niż opis tego, jak krowy i owce zachowują się na łące.

Miałam nadzieje na coś więcej niż opis tego, jak krowy i owce zachowują się na łące.