..."w zakresie przygód zaś historia jest zawsze bogatsza niż jakakolwiek fikcja"...

Przeczytałam tę powieść przypadkowo – bo planowałam najpierw zapoznać się z powieścią o Eleonorze Akwitańskiej – czyli o matce króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce (notabene powieść tej samej autorki). Ale uznałam, że nic nie szkodzi – jeśli jako pierwszą, poznam historię jej syna.

I jestem zachwycona - powieść czyta się jednym tchem, język jest piękny, a wydarzenia historyczne niezwykle ciekawe, dramatyczne i zaskakujące. Przy czym – w momencie, kiedy razem z Ryszardem i Filipem ruszyłam na krucjatę:) – odczułam, że mam bardzo małą wiedzę o wyprawach krzyżowych, o historii Królestwa Jerozolimskiego i o Saladynie. Muszę koniecznie poszerzyć swoją wiedzę na ten temat!

Tytułowy bohater był czarujący – oczywiście na tyle, na ile czarujące może być połączenie w jednym człowieku: romantycznego trubadura z mężczyzną opętanym żądzą walki i podbojów! Niezwykła postać i pełna sprzeczności – zawsze przyjemnie czyta się o kimś takim.

Uwielbiam takich historyków jak Regine Pernoud. Bo z jednej strony są niesamowicie obiektywni – przedstawiają wszystkie argumenty, całe tło, wszystkie możliwości i dają czytelnikowi prawo wyboru swojego zdania. A z drugiej strony - subiektywnie wskazują na własne sympatie i antypatie, wyrażają własne zdanie i własne oceny. I tak - myślę, że autorka patrzyła na Ryszarda – tak jak Eleonora patrzyła na swojego syna – czyli z zachwytem, pobłażaniem i pełną wiedzą o jego niedoskonałościach – czyli z miłością:)! I myślę – że zupełnie inaczej patrzyła na Filipa Augusta, z przekonaniem – o jego nieszczerości i złej woli.

Autorka bardzo delikatnie poprowadziła w powieści historię znajomości Ryszarda z królem francuskim Filipem Augustem. Na tyle delikatnie, że dopiero w połowie książki tj. od akcji na Sycylii, zorientowałam się, że między nimi istniała, chyba nie tylko przyjaźń – ale w ogóle wszystkie uczucia – od namiętności i miłości przez zazdrość, nienawiść i gorycz zdrady, aż do wojny na śmierć i życie. Przy czym myślę, że po stronie Ryszarda mogły powstać prawdziwe uczucia, a u Filipa - jeśli jakieś powstały, zawsze były podporządkowane racji stanu. Ale interpretacja może być różna. Powinni nakręcić o nich film – bo ci dwaj królowie stanowią wspaniałe studium charakterów.

..."w zakresie przygód zaś historia jest zawsze bogatsza niż jakakolwiek fikcja"...

Przeczytałam tę powieść przypadkowo – bo planowałam najpierw zapoznać się z powieścią o Eleonorze Akwitańskiej – czyli o matce króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce (notabene powieść tej samej autorki). Ale uznałam, że nic nie szkodzi – jeśli jako pierwszą, poznam historię jej syna.

I...