Wielki błękit

Z modą na skandynawskie kryminały jest jak z każdą inną modą – jest przereklamowana. Oczywiście jest wiele przykładów pokazujących, jak znakomite powieści mają do zaoferowania pisarze z tych krajów, ale to samo można przecież powiedzieć o twórcach innych narodowości. Skąd się zatem wzięła popularność kryminałów z Północy? Stanowiły swego czasu powiew świeżości, lekturę o innym klimacie niż zachodnie czy rodzime dzieła, po prostu się przyjęły i nikt już za bardzo nie zwraca uwagi na ich wtórność. Henning Mankell to jednak autor wyjątkowy na tym polu. Nie dlatego, że – można chyba tak rzec – to od niego zaczęła się cała ta moda, ale z powodu, dla którego ona się zaczęła. Co mam na myśli? To, że dokonania zmarłego przed dwoma laty autora wciąż wybijają się na tle innych skandynawskich kryminałów i za każdym razem dostarczają porcji dobrej, mocnej rozrywki dla miłośników zagadek i zbrodni. Potwierdza to również „Głębia”, która, choć nie aż tak udana, jak cykl o Kurcie Wallanderze, wciąga i intryguje.

Całość mojej recenzji na Portalu Kryminalnym http://www.portalkryminalny.pl/content/view/8364/35/

Wielki błękit

Z modą na skandynawskie kryminały jest jak z każdą inną modą – jest przereklamowana. Oczywiście jest wiele przykładów pokazujących, jak znakomite powieści mają do zaoferowania pisarze z tych krajów, ale to samo można przecież powiedzieć o twórcach innych narodowości. Skąd się zatem wzięła popularność kryminałów z Północy? Stanowiły swego czasu powiew...