Postanowiłam sięgnąć po tę książkę, bo przeczytałam wcześniej 'Miłość, kłamstwa i Lizzie' tej autorki. Obie książki są jakby przeróbkami książek Jane Austen. 'Miłość...' bardzo przypadła mi do gustu, więc stwierdziłam, że tą też bardzo chętnie przeczytam.
Cóż. Trochę się rozczarowałam. Nie powiem, że ta książka była zła, co to to nie. Po prostu kilku momentach się wkurzałam, szczególnie główna bohaterka wybitnie działała mi na nerwy. Miałam ochotę rozszarpać Emmę na kawałki. Tak właziła wszystkim na głowę i na siłę pomagała. Dobra, nie mam jej za złe tej chęci pomocy, ale jednak ta postawa 'Kochana, ja zawsze wiem najlepiej!' doprowadzała mnie do szału. Ale co się będę rozpisywać o Emmie i zrażać Was do niej?
Cudowną postacią, którą od razu polubiłam była Harrieta. Miała ciężkie życie, wkurzała mnie jej uległość wobec Emmy na początku, ale niestety nie miała dziewczyna wyboru. Sprzeciwić się głównej bohaterce? To prawie jak zdrada kraju! Jednak zakończenie dotyczące postaci Harriety bardzo mi się spodobało.
Freddie. Bardzo intrygujący bohater, nie będę pisać, żeby Wam nie zdradzić nic. Bardzo go polubiłam. Od razu coś tam podejrzewałam, jednak zaskoczenie i tak było ;)
Bardzo przyjemnie czyta się tą książkę, jest lekka, styl pani Rushton nie jest ani wybitnie wyszukany, ale i nie jest 'podwórkowy'.Jest tutaj poruszany temat ekologii, a przewodniczy mu dawna gwiazda rocka i jednocześnie ojciec Emmy - Tarquin.
'Śmiałe marzenia' nie są arcydziełem, ale mimo to polecam książkę.

Postanowiłam sięgnąć po tę książkę, bo przeczytałam wcześniej 'Miłość, kłamstwa i Lizzie' tej autorki. Obie książki są jakby przeróbkami książek Jane Austen. 'Miłość...' bardzo przypadła mi do gustu, więc stwierdziłam, że tą też bardzo chętnie przeczytam.

Cóż. Trochę się rozczarowałam. Nie powiem, że ta książka była zła, co to to nie. Po prostu kilku momentach się...