Jak mówi literatura fachowa z obszaru psychiatrii i psychologii – trudno jest obiektywnie odróżnić normę od patologii. Różnorakie rozróżnienia tego rodzaju są w dużym zakresie uwarunkowane konstruktami społecznymi i kulturowymi. Wyczytałem w jednej z książek, że „nawet w obrębie jednej grupy odniesienia norma i patologia zazwyczaj tworzą kontinuum”*. I właśnie takie kontinuum mamy przedstawione w tej książce. Autorka w pewnym stopniu zaciera granicę pomiędzy 'patologią' mordercy i 'normą' profilera. Zgrabnie nakłada na siebie ich wewnętrzne światy. Stosuje zasady podejścia psychoanalitycznego, pokazując jak wychowanie, natura i zdarzenia losowe prowadzą do tego, czym człowiek jest tu i teraz. Z drugiej strony pokazuje wzorzec 'radzenia sobie' obu głównych postaci książki. W mojej opinii – oba wzorce są niekonstruktywne, oboje krzywdzą samych siebie, ale cóż. Jeden się mieści w granicach prawa, a drugi wyraźnie poza nie wykracza. Celowo pomijam temat "normy".
Kilkakrotnie zostałem zaskoczony zwrotami fabuły i dzięki temu ciągle była pobudzana moja ciekawość. Z pewną dawką niecierpliwości czekałem czym zostanę zaskoczony kolejnym razem. I mimo szczerych chęci ponarzekać (bo tak lubię), nawet nie miałem okazji. Istotnym jest też sumienne korzystanie przez Autorkę z konsultacji fachowców. Nie zauważyłem w książce błędów merytorycznych, co nadaje lekturze osadzenia w realiach a nie dopasowuje prawdę do potrzeb autora i tworzy u 'niewtajemniczonego' czytelnika odrealniony obraz rzeczywistych obszarów.
Czytając książkę doświadczyłem efektu WOW!, czego i Wam wszystkim życzę :)

___________________________
* T. Millon, R. Davies „Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie”, IPZ, Warszawa 2005

Jak mówi literatura fachowa z obszaru psychiatrii i psychologii – trudno jest obiektywnie odróżnić normę od patologii. Różnorakie rozróżnienia tego rodzaju są w dużym zakresie uwarunkowane konstruktami społecznymi i kulturowymi. Wyczytałem w jednej z książek, że „nawet w obrębie jednej grupy odniesienia norma i patologia zazwyczaj tworzą kontinuum”*. I właśnie takie...