Nie tak dawno miałam możliwość sięgnięcia po książkę o Publiuszu Korneliuszu Scypionie młodszym. Historia przedstawia proces jego dojrzewania do odgrywania ważnej roli w dziejach świata. Jako pierworodny syn konsula i prokonsula od najmłodszych lat pobierał nauki, które były mu niezbędne do zajmowania w przyszłości przywódczych stanowisk. Razem z Publiuszem przeżywamy jego pierwszą młodzieńczą miłość, jego nawiązywanie przyjaźni, jego pierwsze starcia najpierw ze stryjem, a później te na prawdziwej wojnie. Wątek młodego syna konsula wydaje się być jednak pobocznym, bo akcja skupia się najbardziej na wojnie między Kartaginą a Rzymem. Autor w sposób szczegółowy opisuje nastroje panujące we wrogich obozach, odmalowuje pole bitwy i poniesione przez bohaterów rany. Oprócz tego w powieści przedstawione są różne obrzędy rzymskie, takie jak wprowadzanie pierworodnego syna w świat polityki oraz składanie bogom ofiary ze zwierząt jako przebłaganie i prośby o pomyślność. Wszystko to składa się na historię opisaną przez Santiago Posteguillo. Oczywiście ważną postacią jest też Hannibal i jego armia, która kierowana w sposób mądry i przebiegły przez swojego wodza stawiała mężnie czoło Rzymianom.
Przez cały czas trwania powieści moją ogromną sympatię wzbudził Gnejusz Korneliusz Scypion, brat Publiusza (ojca). Ja odebrałam go jako wspaniałego brata i stryja, który dla bratanków jest jak ojciec, dba o ich wychowanie, uczy ich walki, właściwie to jemu starszy z Scypionów zawdzięczał to, że mógł się wykazać na polu walki. Oprócz tego kilka jego ciętych uwag sprawiało, że mimo szalejącej na kartach powieści wojny można było się uśmiechnąć. W piękny sposób pokazane są też przyjaźnie: Tytus - Druzus i Publiusz - Gajusz Leliusz. Poświęcenie życia w obronie przyjaciela, lub też podzielenie się z nim swoją porcją żywności są wyznacznikami najprawdziwszej przyjaźni.
Bohaterów jest w powieści mnóstwo, ale dzięki spisowi bohaterów na początku książki możemy szybko powrócić do tego kto jest kto :). Z innych walorów tej pozycji mogę wyróżnić to, że są załączone mapki, drzewa rodowe i słowniczek, które ułatwiają nam zrozumienie niektórych kwestii i słów używanych w powieści. Niestety, rzeczą która mi się bardzo nie podobała jest opis powieści na okładce. Z kilkoma kwestiami po przeczytaniu tej lektury nie mogę się zgodzić, jako przykład mogę podać kwestię śmierci Publiusza Korneliusza Scypiona i wymienienie obrzędów rzymskich. Ale cóż, to można wybaczyć :).

Nie tak dawno miałam możliwość sięgnięcia po książkę o Publiuszu Korneliuszu Scypionie młodszym. Historia przedstawia proces jego dojrzewania do odgrywania ważnej roli w dziejach świata. Jako pierworodny syn konsula i prokonsula od najmłodszych lat pobierał nauki, które były mu niezbędne do zajmowania w przyszłości przywódczych stanowisk. Razem z Publiuszem przeżywamy jego...