Średnia, to bardzo odpowiednie określenie. Nie spodziewałem się po Strugackich powieści socrealistycznej, bo "W krainie..." nie da się nazwać inaczej. Akcja co prawda działa się na dalekiej Wenus, nie w Swierdłowsku czy Tomsku, ale reszta się zgadza. Głównym bohaterem jest ciężko myślący, ale twardy, pracowity i lojalny towarzysz z Azji Środkowej nazwiskiem Bykow (nazwisko mówi o nim wszystko), i to on, a nie rozpoetyzowany Jurkowski czy któryś z wykształconych towarzyszy okazuje się, całkiem niespodziewanie!, bohaterem wyprawy. Mamy wszystko: światłe plany Partii, która troszczy się nie tylko o swoich obywateli, ale wręcz o całą ludzkość; bezwarunkowe oddanie przełożonym i powiewający czerwony sztandar wbity w grunt Wenus. Okropne, szczerze mówiąc. Tylko miejscami da się w tej rozkosznej czerwonej papce rozpoznać oryginalne pomysły Braci, ale jest tego niewiele. Najwyraźniej Strugackim akurat zależało na jakiejś rządowej przysłudze. Może chcieli dostać pozwolenie na wyjazd ze Zwiazku?

Średnia, to bardzo odpowiednie określenie. Nie spodziewałem się po Strugackich powieści socrealistycznej, bo "W krainie..." nie da się nazwać inaczej. Akcja co prawda działa się na dalekiej Wenus, nie w Swierdłowsku czy Tomsku, ale reszta się zgadza. Głównym bohaterem jest ciężko myślący, ale twardy, pracowity i lojalny towarzysz z Azji Środkowej nazwiskiem Bykow (nazwisko...