Z książkami dla młodzieży trzeba uważać … Albo trafisz na kolejny wampirzy romans, albo głupiutką historię silącą się na fantastykę, albo coś jeszcze gorszego. Czasami dostajemy nawet coś do strawienia, ale dojrzałego czytelnika drażnią słabo rozwinięte portrety psychologiczne ( czasami ich brak ), przewidywalność, głupie dialogi ( które miały być „młodzieżowe” ) oraz ogólna płytkość wydarzeń i zachowań bohaterów. Dlatego, kiedy wzięłam się za czytanie „Jutra” nie liczyłam na nic większego niż średnią rozrywkę na jeden wieczór. Pozytywnie się zaskoczyłam i trafiłam na prawdziwą perełkę.

Ellie, Homer, Robyn, Lee, Kevin, Corrie i Fi to grupka znajomych ze szkoły, którzy postanawiają spędzić kilka dni za miastem w odległym i tajemniczym miejscu zwanym przez miejscowych Piekłem. Górska kotlina na początku jest wyzwaniem, ale później staje się azylem. Zaczynają nawiązywać się tam pomiędzy bohaterami przyjaźnie i miłości. Czas powrotu to czas rozczarowań. Stęsknieni rodzice nie czekają na swoje dzieci. Nikt nawet nie robi im wymówek. Nikogo nie ma – domy stoją puste, psy zdychają przywiązane do bud, a krowy ryczą z bólu. Podczas ich nieobecności stało się coś strasznego. Tylko co ? Nie działają telewizory, internet, radio.

Grupa nastolatków staje przed niepewnym jutrem. Muszą odbyć przyspieszony kurs dorastania i zbudować siebie od nowa. Szybko okazuje się, że na ich kraj napadł inny, wybuchła wojna, wszyscy cywile są jeńcami, a ci, którzy się ukrywają walczą o życie każdego dnia. Emocje między nimi, uczucia i przede wszystkim trzymanie się razem sprawia, że stają się dla siebie nawzajem rodziną. Powracają z powrotem do Piekła, które okazało się ich rajem i planują uwolnić swoje rodziny oraz walczyć nie tylko za kraj, ale też za sprawiedliwość.

John Marsden świetnie buduje charaktery swoich bohaterów, każdy z nich jest inny i wyjątkowy. Klasowy rozrabiaka staje się odpowiedzialnym przywódcą, pewna siebie dziewczyna przechodzi załamanie nerwowe a ta wrażliwa znajduje w sobie siłę do walki. Ludzka psychika to krucha konstrukcja lecz niczym pajęcza sieć bardzo wytrzymała. Nigdy nie możemy wiedzieć, co zrobi drugi człowiek, jak się zachowa. Naszej duszy nie można ująć w matematycznym równaniu. To ta zagadka sprawia, że jesteśmy tak nieprzewidywalni. W krytycznych momentach jedni z nas szukają pocieszenia w Bogu, inni w logice, jeszcze inni w ludziach dookoła siebie. „Jutro” pokazuje te wszystkie rozterki w pięknym stylu.

[ recenzja opublikowana została na moim blogu - http://przyjemnostki.wordpress.com/ ]

Z książkami dla młodzieży trzeba uważać … Albo trafisz na kolejny wampirzy romans, albo głupiutką historię silącą się na fantastykę, albo coś jeszcze gorszego. Czasami dostajemy nawet coś do strawienia, ale dojrzałego czytelnika drażnią słabo rozwinięte portrety psychologiczne ( czasami ich brak ), przewidywalność, głupie dialogi ( które miały być „młodzieżowe” ) oraz...