Przejmująca, poruszająca i do głębi smutna. Choć stron niewiele, trudno przeczytać na raz czy dwa. Wymaga zatrzymania, rozchodzenia. Specyficzny manewr z wprowadzeniem narracji z punktu widzenia obozowego lekarza niezbyt mi przypasował, choć z perspektywy całości opowieści obronił się.
Historia uniwersalna, o każdych czasach.

Przejmująca, poruszająca i do głębi smutna. Choć stron niewiele, trudno przeczytać na raz czy dwa. Wymaga zatrzymania, rozchodzenia. Specyficzny manewr z wprowadzeniem narracji z punktu widzenia obozowego lekarza niezbyt mi przypasował, choć z perspektywy całości opowieści obronił się.
Historia uniwersalna, o każdych czasach.

#rodzinnewyzwanie2024
"Życie i czasy Michaela K." J.M. Coetzee
Niewielka objętościowo książeczka a wstrząsa do głębi. Nurtuje i bombarduje pytaniami. Tymi z najwyższej półki. O wartości nadrzędne, o prawo do wolnej woli, o balans między dobrem jednostki a zbiorowości, o etyczne granice pomocy....
Mocna a przy tym pięknie napisana.

#rodzinnewyzwanie2024
"Życie i czasy Michaela K." J.M. Coetzee
Niewielka objętościowo książeczka a wstrząsa do głębi. Nurtuje i bombarduje pytaniami. Tymi z najwyższej półki. O wartości nadrzędne, o prawo do wolnej woli, o balans między dobrem jednostki a zbiorowości, o etyczne granice pomocy....
Mocna a przy tym pięknie napisana.

Z trzech powieści Coetzeego, które przeczytałem ta jest zdecydowanie najlepsza. Ważniejsze jednak jest to, że to powieść naprawdę wybitna i oryginalna. Dzieje życia człowieka na marginesie, samotnego po śmierci swojej matki, w kraju mu nieprzyjaznym, ogarniętym niepokojami społecznymi, wojną (?),człowieka, który wręcz na siłę żyje i próbuje ułożyć sobie życie po swojemu, człowieka, który ma wolę życia i zachowuje godność, chociaż cały świat jest przeciwko niemu. Świetna powieść.

Z trzech powieści Coetzeego, które przeczytałem ta jest zdecydowanie najlepsza. Ważniejsze jednak jest to, że to powieść naprawdę wybitna i oryginalna. Dzieje życia człowieka na marginesie, samotnego po śmierci swojej matki, w kraju mu nieprzyjaznym, ogarniętym niepokojami społecznymi, wojną (?),człowieka, który wręcz na siłę żyje i próbuje ułożyć sobie życie po swojemu,...

Piękna i prosta opowieść. Ogrody jako przeciwieństwo wojny.

Piękna i prosta opowieść. Ogrody jako przeciwieństwo wojny.

Michael K. jest osobliwy. Coetzee opowiada jego historię, która nie mieści się w kliszach, do których przyzwyczaja nas jakikolwiek bohater i pisarz. On jest w zasadzie niebohaterską istotą, człowiekiem kamieniem, kimś kto żyje poza pragnieniami i wyzwaniami życia społecznego. Jego motywacje są uzasadnione, a inne wcale. Nic sobie nie robi z oczekiwań: praca? rodzina? ambicje? Nie ma też w sobie buntu, celowej krnąbrności. To nie jest opowieść o przemocy systemu, wojnie i człowieku jako mięsie armatnim historii. To medytacja nad życiem pustelniczym bez Boga, bez celu, w trwaniu na granicy światów ludzkiego i bytu zwierzęcego. Niezwykła lektura, wstrząsająca i pozwalająca wejść w absolutnie odmienną wrażliwość, sposób bycia Michaela. Trochę przypowieść, trochę opowieść o rozbitku pośród ludzi i świata, o jurodiwym, homo sacer, o tym że nie zmienisz nikogo na siłę... Interpretacyjny kalambur zostawiający w otumanieniu, świętym nihilizmie, czułości bez nagrody.

Michael K. jest osobliwy. Coetzee opowiada jego historię, która nie mieści się w kliszach, do których przyzwyczaja nas jakikolwiek bohater i pisarz. On jest w zasadzie niebohaterską istotą, człowiekiem kamieniem, kimś kto żyje poza pragnieniami i wyzwaniami życia społecznego. Jego motywacje są uzasadnione, a inne wcale. Nic sobie nie robi z oczekiwań: praca? rodzina?...

Piękna ale trudna proza, skończyłam z rozmytym zrozumieniem. Do refleksji i powtórzenia

Piękna ale trudna proza, skończyłam z rozmytym zrozumieniem. Do refleksji i powtórzenia

Cyt.:
„Szkoda, że aby przeżyć w takich czasach, człowiek musi być gotów żyć jak zwierzę. Chcąc żyć, nie może mieszkać w domu o oświetlonych oknach. Musi mieszkać w norze i ukrywać się za dnia. Musi żyć tak, by jego życie nie zostawiało śladów. Do tego doszło.”
John Maxwell Coetzee, „Życie i czasy Michaela K.”

John Maxwell Coetzee, południowoafrykański pisarz, wydał „Życie i czasy Michaela K.” w 1983 roku. Była to powieść, która pozwoliła mu na postawienie pierwszego, milowego kroku do zajęcia miejsca na literackim Parnasie. Nagrodzona Man Booker Prize za najlepszą powieść anglojęzyczną, wywołała spore zainteresowanie na świecie, lecz w Republice Południowej Afryki, jego rodzinnym kraju, przyjęta dość chłodno. To chłodne przyjęcie w kraju spowodowane było tematem apartheidu, który autor poruszył w powieści.

RPA była krajem w którym system polityczny oparty był na segregacji rasowej, potępianym przez całą społeczność międzynarodową, krajem który od połowy lat 70-tych ub. wieku toczył tzw. południowoafrykańską wojnę graniczną o zaanektowaną w 1949 r. Namibię. Walki zbrojne objęły Namibię, Angolę, Mozambik, Botswanę i Rodezję /dzisiejsze Zambia i Zimbabwe/. Wojna ta zakończyła się dopiero pod koniec 1988 roku a jej efektem było uzyskanie niepodległości przez Namibię w 1990 roku.

„Życie i czasy Michaela K.” to opowieść o wędrówce afrykańskiego tułacza w poszukiwaniu źródeł swojego pochodzenia, przez kraj ogarnięty wojną. Michael K. to człowiek wielokrotnie skrzywdzony przez los, żyjący w biedzie, intelektualnie odbiegający od normy, oszpecony skazą fizyczną tzw. zajęczej wargi, nie potrafiący zrozumieć do końca mechanizmów kierujących otaczającą go rzeczywistością. Wyrusza z chorą matką z Kapsztadu do miejsca jej urodzenia i dzieciństwa, na wiejską farmę, gdzie w końcu mają być szczęśliwi. Jednak podróż nie przebiega zgodnie z planem.

Przemierza kraj podzielony drutami, zasiekami, posterunkami, blokadami, obozami. Kraj dla wybranych i tych którzy zaakceptują i podporządkują się stworzonemu systemowi. Nie ma w nim miejsca dla innych. Samotny i zagubiony Michael K. a jednak, na swój sposób wolny i niezależny, poszukujący swojego miejsca na ziemi.

Co ciekawe, Coetzee nigdzie nie porusza tematu koloru skóry swojego bohatera. Jedynie we fragmencie, w dość zaowalowany sposób pozwala czytelnikowi na domysły. Choć oczywiście przez cały czas, podświadomie wyczuwamy kim jest Michael K.

Zaskakujące, jak sugestywnie Coetzee przedstawił postać głównego bohatera, przecież w sposób oczywisty diametralnie inny od jego własnego. On - bogaty, wykształcony i biały, stworzył postać ubogiego Afrykańczyka, dla którego świat białych ludzi jest kompletnie niezrozumiały.

Gorzka, przejmująca, szalenie smutna i wzruszająca.

Dwadzieścia lat po publikacji „Życia i czasów Michaela K.” John Maxwell Coetzee został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla.

Polecam.

Cyt.:
„Szkoda, że aby przeżyć w takich czasach, człowiek musi być gotów żyć jak zwierzę. Chcąc żyć, nie może mieszkać w domu o oświetlonych oknach. Musi mieszkać w norze i ukrywać się za dnia. Musi żyć tak, by jego życie nie zostawiało śladów. Do tego doszło.”
John Maxwell Coetzee, „Życie i czasy Michaela K.”

John Maxwell Coetzee, południowoafrykański pisarz, wydał „Życie...

Oto człowiek. "Bez dokumentów, bez pieniędzy, bez rodziny, bez przyjaciół". Historia człowieka, który marzy, by być wolnym, a jest więźniem systemu, więźniem samego siebie.

Oto człowiek. "Bez dokumentów, bez pieniędzy, bez rodziny, bez przyjaciół". Historia człowieka, który marzy, by być wolnym, a jest więźniem systemu, więźniem samego siebie.

Trzecia z jego książek przeczytana, po "Hańbie" i "Dzieciństwie Jezusa". Najbardziej do mnie trafiła

Trzecia z jego książek przeczytana, po "Hańbie" i "Dzieciństwie Jezusa". Najbardziej do mnie trafiła

Bardzo lubię Coetzeego, jego proza jest zazwyczaj bardzo zwięzła a zawiera w sobie więcej powodów do rozmyślań niż niejedno opasłe tomiszcze.
Nie jest to jednak prosta książka, wielu pewnie znudzi postać głównego bohatera, ja jednakże cenię sobie autora za to, że postanowił zmierzyć się z tym niełatwym pomysłem na książkę i rozwinąć go w sposób całkiem udany.

Bardzo lubię Coetzeego, jego proza jest zazwyczaj bardzo zwięzła a zawiera w sobie więcej powodów do rozmyślań niż niejedno opasłe tomiszcze.
Nie jest to jednak prosta książka, wielu pewnie znudzi postać głównego bohatera, ja jednakże cenię sobie autora za to, że postanowił zmierzyć się z tym niełatwym pomysłem na książkę i rozwinąć go w sposób całkiem udany.