Autor zabiera nas w klimatyczną podróż po kraju Kwitnącej Wiśni. Trasa wiedzie od przylądka Sata na południu do przylądka Soya na północy. Ferguson zgodnie z obietnicą złożoną po pijaku ( biorąc pod uwagę, jakie obietnice składa się po pijaku, pełen szacun za jej dotrzymanie ) podąża za frontem kwitnienia wiśni. Należy tutaj podkreślić, że autor, poza kilkoma wyjątkami, cały czas podróżuje autostopem, napotykając na swej drodze przeróżnych, często dosyć dziwacznych ludzi ( czasami zastanawiałam się, czy przypadkiem Ferguson zbytnio nie koloryzuje, ale rzeczywistość bywa ciekawsza od fikcji ). Dzięki temu książka zapewnia wgląd "od kuchni" w japońskie społeczeństwo i to moim zdaniem wyróżnia ją spośród podobnych pozycji.

Miejscami jest zabawnie, miejscami melancholijnie i nastrojowo. Humor może się podobać albo denerwować, zależnie od gustu czytelnika. Dowcipy potrafią być trochę toporne a narrator arogancki, lecz można to różnie odbierać. Mimo to w żadnym wypadku nie jest nudno.

Dużym minusem jest brak zdjęć. Poza mapką Japonii i ładną okładką nie uświadczymy w tym wydaniu żadnych ilustracji, a szkoda.

Autor opisuje kilka miast, zabytków czy miejsc turystycznych, ale nie odgrywają one tutaj głównej roli. To nie jest książka o miejscach, ale fascynująca opowieść o ludziach i dlatego warto się z nią zapoznać.

Autor zabiera nas w klimatyczną podróż po kraju Kwitnącej Wiśni. Trasa wiedzie od przylądka Sata na południu do przylądka Soya na północy. Ferguson zgodnie z obietnicą złożoną po pijaku ( biorąc pod uwagę, jakie obietnice składa się po pijaku, pełen szacun za jej dotrzymanie ) podąża za frontem kwitnienia wiśni. Należy tutaj podkreślić, że autor, poza kilkoma wyjątkami,...