Moje pierwsze spotkanie z twórczością Kazuo Ishiguro i prawdę mówiąc spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że 'Nie opuszczaj mnie' to powieść obyczajowa, coś na kształt 'Okruchów dnia', jednak już po kilku stronach okazało się, że mam w rękach antyutopię.

Narratorką jest Kathy - opiekunka w szpitalu, która wspomina swoje dzieciństwo i młodość, które spędziła w internacie na angielskiej prowincji. Jednak ona jak i inne dzieci z internatu nie są podobni do swoich rówieśników i mają do wypełnienia zadanie, do którego są przygotowywani przez cały pobyt w szkole.

Autor ma ciekawy styl, umie opowiadać i łatwo zaciekawia czytelnika. Jednak w warstwie fabularnej stanął on jakby w rozkroku pomiędzy szkolnymi przeżyciami młodych bohaterów, a ich późniejszym losem, przez co nie skupił się ani na jednym ani na drugim temacie. Oba wątki zostały potraktowane bardzo pobieżnie, zwłaszcza ten drugi, całkiem bezrefleksyjnie, chociaż opowieść miała duży potencjał to książka jest po prostu mdła. Jeśli już autor decyduje się na podjęcie bądź co bądź trudnego tematu, to powinien to zrobić rzetelnie ale i z wyczuciem, a tutaj Ishiguro tylko prześlizgnął się po temacie, szkoda zmarnowanego pomysłu.

Jednak mimo całej powierzchowności fabuły, autor dobrze pokazał jak ważne jest w naszym życiu dzieciństwo i wychowanie, oraz jak łatwo jest przekonać innych do tego jakie miejsce mają zajmować w społeczeństwie, a gdy 'programowanie' jest kompletne, nie trzeba już murów ani krat, bo każdy z socjalizowanych ma więzienie w sobie i nie zmienią tego nawet otwarte drzwi w jego celi, i wypełni swoje przeznaczenie jakie by ono nie było bez próby protestu a nawet z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku. Możemy się oburzać, ale jesteśmy poddawani takim samym procesom jak bohaterzy powieści, chociaż nie zdajemy sobie z tego sprawy, z tą różnicą, że przynajmniej niektórych z nas stać jest na bunt.

Nie rozumiem również niektórych czytelników, dla których kierunek rozwoju akcji powieści jest zaskoczeniem, przecież już na pierwszych kartach książki jest wyraźnie powiedziane, jaki los czeka bohaterów, tutaj nie ma żadnej tajemnicy, to nie jest powieść kryminalna!

Potencjalnym czytelnikom polecam książkę w formie audiobook'a w interpretacji Marii Peszek, której ciepły głos bardzo pasuje do czytanej historii.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Kazuo Ishiguro i prawdę mówiąc spodziewałam się czegoś innego. Myślałam, że 'Nie opuszczaj mnie' to powieść obyczajowa, coś na kształt 'Okruchów dnia', jednak już po kilku stronach okazało się, że mam w rękach antyutopię.

Narratorką jest Kathy - opiekunka w szpitalu, która wspomina swoje dzieciństwo i młodość, które spędziła w...