Poza tym skończyłam czytać fenomenalną książkę: „W kręgu tradycji dworu Heian” pod redakcją Kordzińskiej- Nawrockiej, tej od „Japońskiej miłości dworskiej”. Jest to zbiór artykułów, esejów, poświęconych różnym aspektom kultury Heian- począwszy od wzorca kobiety w literaturze i roli damy dworu przez opracowanie dotyczące Genji monogatari emaki, aż po kwestie dotyczące ubioru i urody, żeby wymienić tylko te najważniejsze. Książka zasługuję na uwagę również z tego względu, że w literaturze polskiej tak naprawdę poza „Światem Księcia Promienistego” Ivana Morrisa nie ma żadnej tak szczegółowo opracowanej monografii na temat tej epoki, a z oczywistych względów Morris nie mógł skupić się na każdym zagadnieniu z taką samą uwagą.
Pomijając już samą wartość merytoryczną i jej…unikatowość, tak to sobie nazwijmy, dużym plusem tej ksiązki jest całkiem równy poziom i spójność. Oczywiście, część esejów uważam za sprawniej napisaną, część możnaby doszlifować i wygładzić, ale ogólnie nie ma wrażenia dysonansu: zjawisko rzadkie w przypadku prac zbiorowych.
Mówiąc krótko: jestem zachwycona, a książkę dosłownie połknęłam ^^

Poza tym skończyłam czytać fenomenalną książkę: „W kręgu tradycji dworu Heian” pod redakcją Kordzińskiej- Nawrockiej, tej od „Japońskiej miłości dworskiej”. Jest to zbiór artykułów, esejów, poświęconych różnym aspektom kultury Heian- począwszy od wzorca kobiety w literaturze i roli damy dworu przez opracowanie dotyczące Genji monogatari emaki, aż po kwestie dotyczące ubioru...