10.01.2014 Joseph HELLER „Ostatni Rozdział, czyli Paragraf 22 bis” Wyd.Albatros 2004, tlum.A.Szulc. Wydawca oszukał mnie /pewnie nie tylko mnie/ zmieniając oryginalny tytuł „Closing Time”; przez co, sugerując się nawiązaniem do słynnego „Paragrafu 22”, zmarnowałem sporo mego cennego czasu /mam 71 lat/. Początkowo byłem skłonny winić tłumacza za „sknocenie” książki, lecz dalsza lektura uświadomiła mnie nieporadność autora. Chyba trochę podświadomość kieruje nim, gdy jednego z bohaterów nazywa Vonnegutem, z którym notabene się przyjażnił, bowiem powieści Kurta Vonneguta pełne dziwacznych postaci, groteskowych czy też onirycznych, mogłyby być wzorem w tworzeniu postaci jego książki. Ponadto Kurt Vonnegut przeżył, jako jeniec niemiecki, bombardowanie Drezna opisane w „Rzeżni numer pięć”, do którego autor nawiązuje. Inny żołnierz Szwejk, snujący plany w Neapolu, o hodowli psów w Ameryce, przypomina nam geniusz humorystyczny Haska, który przydałby się autorowi. Jednym slowem chała czyli knot. /Oczywiście to nie ma nic wspólnego z ocena „dzieła życia” Hellera pt „Paragraf 22”/

10.01.2014 Joseph HELLER „Ostatni Rozdział, czyli Paragraf 22 bis” Wyd.Albatros 2004, tlum.A.Szulc. Wydawca oszukał mnie /pewnie nie tylko mnie/ zmieniając oryginalny tytuł „Closing Time”; przez co, sugerując się nawiązaniem do słynnego „Paragrafu 22”, zmarnowałem sporo mego cennego czasu /mam 71 lat/. Początkowo byłem skłonny winić ...