Gdzieś mignęła mi ta książka i postanowiłam ją przeczytać. Opinia:7/10. Książka świetna, wartka akcja.
Jedynym minusem, to wiek głównych bohaterów, którzy w opinii autora mają od 9 do 14 lat, a narracja raczej wskazywałaby na 12 do 18 lat :) ale nie zmienia to faktu, że książka była bardzo ciekawa.

Gdzieś mignęła mi ta książka i postanowiłam ją przeczytać. Opinia:7/10. Książka świetna, wartka akcja.
Jedynym minusem, to wiek głównych bohaterów, którzy w opinii autora mają od 9 do 14 lat, a narracja raczej wskazywałaby na 12 do 18 lat :) ale nie zmienia to faktu, że książka była bardzo ciekawa.

Bardzo dobra powieść sensacyjna dla dzieci w wieku 10+. Główni bohaterowie, Groszek, Ika, Włodek, Katarzyna i Pacułka wpadają na trop zagadki kryminalnej, którą oczywiście rozwiązują na końcu książki. Mimo, że rozwiązanie zagadki da się dość łatwo przewidzieć powieść i tak trzyma w napięciu.
Ta książka jest zdecydowanie lepsza niż "Wielka, większa i największą" tego samego autora.

Bardzo dobra powieść sensacyjna dla dzieci w wieku 10+. Główni bohaterowie, Groszek, Ika, Włodek, Katarzyna i Pacułka wpadają na trop zagadki kryminalnej, którą oczywiście rozwiązują na końcu książki. Mimo, że rozwiązanie zagadki da się dość łatwo przewidzieć powieść i tak trzyma w napięciu.
Ta książka jest zdecydowanie lepsza niż "Wielka, większa i największą" tego samego...

Cudownie się bawiłam <3

Cudownie się bawiłam <3

7/10

7/10

Coś, czym zachwyciłem się te ponad czterdzieści ładnych lat temu.....

Coś, czym zachwyciłem się te ponad czterdzieści ładnych lat temu.....

Ta książka to przede wszystkim dobra zabawa, a przez inteligencję młodych, głównych bohaterów, jak i również poprzez ich nietuzinkowe rozmowy oraz żarty, dorosły czytelnik także potrafi bawić się wyśmienicie, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczych zaginięć dzieł sztuki.

Wcześniej nie słyszałam o Autorze, pewnie jest to spowodowane tym, że "Długi deszczowy tydzień" został wydany w latach 60, chociaż książka cudownie się zestarzała, a nawet myślę, iż upływ czasu nic a nic jej nie odjął. I oczywiście dodatkowego czaru dodają jeszcze beztroskie wakacje dzieci bez telefonów ani komputera, które mam jeszcze szczęście pamiętać.

Polecam gorąco jako letnią przygodę!

Ta książka to przede wszystkim dobra zabawa, a przez inteligencję młodych, głównych bohaterów, jak i również poprzez ich nietuzinkowe rozmowy oraz żarty, dorosły czytelnik także potrafi bawić się wyśmienicie, próbując rozwiązać zagadkę tajemniczych zaginięć dzieł sztuki.

Wcześniej nie słyszałam o Autorze, pewnie jest to spowodowane tym, że "Długi deszczowy tydzień" został...

Przygody młodych detektywów. Przepis na udane wakacje

Przygody młodych detektywów. Przepis na udane wakacje

Pamiętam moje zaskoczenie, kiedy okazało się, że bohaterami są min. Ika i groszek z Wielkiej większej i największej....

Pamiętam moje zaskoczenie, kiedy okazało się, że bohaterami są min. Ika i groszek z Wielkiej większej i największej....

Typowa młodzieżówka .
Grupa młodzieży wraz z rodzicami spędza wakacje na podkarpackiej wsi.
Podczas długiego ulewnego tygodnia wymyślają akcję , zasadzkę na cynicznych złodziei .

Odprężająca lektura , która wpływa kojąco na trudy codzienności naszej . Relacje między koleżeńskie i rodzicielskie ukazują byt tamtych lat. Beztroskich lat. Rodzice pewni jutra. Bez zawieruch dnia dzisiejszego.

Typowa młodzieżówka .
Grupa młodzieży wraz z rodzicami spędza wakacje na podkarpackiej wsi.
Podczas długiego ulewnego tygodnia wymyślają akcję , zasadzkę na cynicznych złodziei .

Odprężająca lektura , która wpływa kojąco na trudy codzienności naszej . Relacje między koleżeńskie i rodzicielskie ukazują byt tamtych lat. Beztroskich lat. Rodzice pewni jutra. Bez zawieruch...

Oto książka autora, którego całkowity nakład dzieł wyniósł milion egzemplarzy (kto może teraz to o sobie powiedzieć, no, kto :)),i która napisana została dla młodego czytelnika z pełnym dla tego czytelnika szacunkiem, co w moim odbiorze natychmiast dodaje każdej pozycji gwiazdkę, a może nawet dwie. Albo trzy.

Młodzi bohaterowie powieści - Katarzyna, Ika, Pacułka, Włodek i Groszek, lat od 9 do 14 - spędzają wakacje w przepięknym, acz oddalonym od tzw. cywilizowanego świata miejscu, gdzie - zmuszeni okolicznościami do zachowywania spokoju i ciszy oraz nudząc się, bo tak fatalnie się złożyło, że początek wakacji zbiegł się z załamaniem pogody - wymyślają zabawę w "łapanie złodzieja skarbów", która będzie miała nieoczekiwane skutki.

Nastoletni (i ci nie-nastoletni też, Pacułka bowiem liczy sobie dopiero 9 wiosen) bohaterowie traktowani są przez autora jak myślące osoby o określonej i dokładnie opisanej indywidualności. Są bystrzy i inteligentni, ale każdy jest inny, każdy ma inne mocne i słabe strony, oraz liczne umiejętności, przy czym ich talenty pięknie się uzupełniają. Na wskroś współczesny (a nawet lepiej) jest na przykład przedstawiony w książce podział obowiązków, jakże odległy od stereotypowego "dziewczęta gotują obiad, chłopcy rąbią drwa". Przy okazji, autorowi obcy jest też podział na "dziewczęta się rumienią i lubią czytać romanse, chłopcy myślą trzeźwo i bez zbędnych sentymentów oraz są dobrzy z matematyki". Czytając tę książkę jako dorosła osoba wcale a wcale nie dziwiłam się, że tak ją lubiłam w dzieciństwie i wieku nastoletnim.

Ale nade wszystko młodzież przeżywa PRZYGODĘ, i jest to przygoda przez wielkie "P", taka, jaką każdy chciał przeżyć, mając te dwanaście-czternaście lat. Wszystko opisane dowcipnym, lekkim językiem, a przy tym ten język - bogaty i prezentujący pełnię środków językowych - również stanowi jeden z dowodów szacunku dla czytelnika, o którym wspomniałam na wstępie.

Mam też wrażenie, że można by tę powieść przenieść całkiem bezpiecznie w dzisiejsze realia, dokonując bardzo niewielkich korekt. Nie tak trudno jest sobie wyobrazić grupkę dzieci na wakacjach w odciętej od świata dolinie, kilka kilometrów od najbliższego miasteczka, w miejscu, gdzie często nie ma zasięgu, a i prąd pada od czasu i czasu, co uniemożliwia naładowanie telefonów. Bo tak naprawdę tylko te smartfony, komórki, fejsbuki i instagramy różnią współczesne nastolatki od bohaterów "Długiego deszczowego tygodnia", dwóch rówieśników bohaterów "Długiego deszczowego tygodnia" mam w domu, więc wiem ;).

Ani myślę ukrywać, że jestem w ocenie tej pozycji kompletnie zaślepionym wcieleniem subiektywizmu :). Polecam, zachęcam i nie dam się przekonać, że się mylę w entuzjastycznej ocenie tej powieści, która - niewiarygodne! - napisana została w 1966 roku i moim zdaniem doskonale zniosła próbę czasu.

Oto książka autora, którego całkowity nakład dzieł wyniósł milion egzemplarzy (kto może teraz to o sobie powiedzieć, no, kto :)),i która napisana została dla młodego czytelnika z pełnym dla tego czytelnika szacunkiem, co w moim odbiorze natychmiast dodaje każdej pozycji gwiazdkę, a może nawet dwie. Albo trzy.

Młodzi bohaterowie powieści - Katarzyna, Ika, Pacułka, Włodek i...