"Igrzyska śmierci" bardzo mnie wciągnęły. A już dawno zapomniałam jak to jest, głównie przez zmęczenie i naukę. Ale tu nie ważne było moje zmęczenie i nie ważne było, że musiałam się uczyć na sprawdzian. Nie mogłam się oderwać i już. Akcja na pewno nie zwalnia, a rozkręca się na maksa, kiedy rozpoczynają się 74 Igrzyska Głodowe.

Fabuła zresztą wzbogacona jest w wiele różnych sytuacji. Począwszy od krwawych, przerażających skończywszy na zabawnych. Dodatkowo niektóre fragmentu mogą wzruszyć czytelnika.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę, a zarazem narratorkę. Podziwiam jej upór, to jak sobie świetnie radzi w życiu, za odwagę z jaką sprzeciwia się światu, w jakim żyje. I choć czasami zachowuje się emocjonalnie, to potrafi też zachować się racjonalnie, co udowadnia pod koniec powieści. Zresztą Katniss zdobywa serca czytelników, kiedy ratuje życie swojej siostry.

Początkowo przeszkadzało mi prowadzenie narracji w czasie teraźniejszym. Ale chyba jedynie z przyzwyczajenia, gdyż większość książek pisana jest w czasie przeszłym. Nie mniej pisanie w czasie teraźniejszym nadaje dynamiczności :)

Dopowiem jeszcze o całej idei przyszłego świata, cel Igrzysk Głodowych, krwawo stłumione bunty, walka o przetrwanie. Jakże ten świat jest podobny do współczesnego. Niestety.

Gorąco polecam każdemu. Powieść warta czasu. Ostrzegam książka uzależnia. A co najważniejsze- czegoś też uczy, a przynajmniej daje pole do przemyśleń nas światem i systemem.

"Igrzyska śmierci" bardzo mnie wciągnęły. A już dawno zapomniałam jak to jest, głównie przez zmęczenie i naukę. Ale tu nie ważne było moje zmęczenie i nie ważne było, że musiałam się uczyć na sprawdzian. Nie mogłam się oderwać i już. Akcja na pewno nie zwalnia, a rozkręca się na maksa, kiedy rozpoczynają się 74 Igrzyska Głodowe.

Fabuła zresztą wzbogacona jest w wiele...