Podobnie jak w przypadku wywiadu z Leszkiem Kołakowskim tu także ciężko rozgraniczyć te dwa tomy. Widocznie z przyczyn wydawniczych zdecydowano się podzielić książkę na dwie części. Z drugiej strony, podział wydaje się logiczny, gdyż rok 1945 to bardzo ważny czas dla tego pruskiego miasta. Ostatni tydzień stycznia i początek lutego zmienił na zawsze charakter i wygląd miasta, które przeszło z rąk niemieckich w rosyjskie. I nie było to miłe przekazanie a brutalna napaść i totalne zniszczenie, które osiągnęło ponad dziewięćdziesiąt procent powierzchni.
Śmiem twierdzić, że Elbląg nie podniósł się do dziś po tamtych wydarzeniach.
Książka jest zbeletryzowaną opowieścią o niemieckich przygotowaniach do obrony i to znajdziemy w tomie pierwszym oraz rosyjskich oblężeniu, które wręcz z pietyzmem przedstawione jest w tomie drugim.
Oglądając przedwojenne pocztówki z widokami Elbinga i porównując je do stanu obecnego można odnieść wrażenie, że to dwa różne miejsca. Ogarnia złość, że można było dopuścić do zniszczenia miasta, przez co utraciło chyba już na zawsze swój urok, a którego Stare Miasto urodą dorównywało, jeśli nie przewyższało, Starówkę w Gdańsku.
Proszę mi wierzyć, wiem co mówię.
Jednak będąc obiektywny, to winę za ten stan rzeczy ponosi dowództwo niemieckie z Himmlerem na czele, który nadał miastu status twierdzy. Wiązało się to z obroną wszelkimi sposobami i do ostatniego żołnierza. Z przyczyn tylko propagandowych do ostatnich chwil nie pozwolono także na ewakuację mieszkańców.
Niemcy zbudowali i Niemcy zburzyli.
Na dodatek, gdy miasto przeszło pod zarząd Polski zapadła decyzja, iż zabytkowe cegły zostaną przeznaczone do odbudowy Starówek w Warszawie i Gdańsku.
Wracając jednak do książki jest ona napisana z ogromnym rozmachem i dbałością o detale. Autor nie ukrywa, że głównym źródłem wiedzy był internet a w szczególności tematyczne fora rosyjskie i niemieckie oraz rdzenni, jeszcze żyjący świadkowie tamtych wydarzeń.
Widać że książkę napisał pasjonat, który nota bene nie jest historykiem a nauczycielem biologii.
Całość składa się na przejmującą historię tych ziem, których wielokulturowy charakter był kołem napędzającym rozwój. Niestety tylko do momentu dojścia Hitlera do władzy. Kiedy miasto ze swoim przemysłem stoczniowym było potrzebne machinie wojennej brano z niego garściami. Kiedy można było ocalić je od zagłady nie zawahano się użyć go do własnych celów.
Zapewniam, że jeśli ktoś przeznaczy trochę swojego prywatnego czasu na lekturę książki nie będzie zawiedziony.
Gorąco polecam.

Podobnie jak w przypadku wywiadu z Leszkiem Kołakowskim tu także ciężko rozgraniczyć te dwa tomy. Widocznie z przyczyn wydawniczych zdecydowano się podzielić książkę na dwie części. Z drugiej strony, podział wydaje się logiczny, gdyż rok 1945 to bardzo ważny czas dla tego pruskiego miasta. Ostatni tydzień stycznia i początek lutego zmienił na zawsze charakter i wygląd...