Kolejna książka o wampirach, jednak te wampiry nie są ani straszne, ani nie pałają do śmiertelników/innych wampirów wielką, romantyczną miłością. One są po prostu zabawne, a to jest największym atutem tej książki. Właściwie już od pierwszej strony wiedziałam, że zakochałam się po uszy. Nie pamiętam kiedy ostatnio ( o ile w ogóle miało takie coś miejsce) śmiałam się na głos przy czytaniu. Kiedy Betsy budzi się po śmierci i ponownie próbuję umrzeć z miernym skutkiem to po raz pierwszy (nie jedyny) musiałam odłożyć książkę, żeby się porządnie wyśmiać. Dialogi są niesamowite i diabelsko zabawne. Miłośnicy zarówno głupich tekstów, jak i ciętych ripost znajdą tu coś dla siebie. Ostatnimi czasy natykałam się na "przegadane" książki. Nieumarła i niezamężna na szczęście nie zalicza się do nich. Postacie są idealnie skonstruowane - ani nie ma o nich za dużo informacji, ani za mało. Miła równowaga :) Opisy mają się podobnie. Jednak wrócę do postaci. Jessica jest absolutnie genialna. Betsy też jest niczego sobie, a wiadomo, że jak bohaterowie mają twoją sympatię po swojej stronie to ich losy i tak cię wciągną.
Historia opowiadana jest przez główną bohaterkę ( w 1 os.), czyli Elizabeth Taylor, która delikatnie mówiąc jest słodką, upartą i głupiutką trzydziestolatką z zamiłowaniem do butów.
Mogę wymieniać plusy niemal w nieskończoność, jednak powstrzymam się i jedynie szybciutko podsumuję. Czyta się szybko, wciąga i bawi. Nie jest przewidywalna. Jednak nie jest to rodzaj książki, który porusza trudne tematy, a raczej odstresowuje, rozluźnia i bawi. Nie mogę jej też polecac każdemu, gdyż jest to pozycja dla dorosłych czytelników przez (niezbyt pikantne, lecz liczne) opisy scen łóżkowych.

Recenzja napisana na http://wkrainiestron.blogspot.com/

Kolejna książka o wampirach, jednak te wampiry nie są ani straszne, ani nie pałają do śmiertelników/innych wampirów wielką, romantyczną miłością. One są po prostu zabawne, a to jest największym atutem tej książki. Właściwie już od pierwszej strony wiedziałam, że zakochałam się po uszy. Nie pamiętam kiedy ostatnio ( o ile w ogóle miało takie coś miejsce) śmiałam się na głos...