rozwiń zwiń

Czarne kwiaty

Okładka książki Czarne kwiaty
Cyprian Kamil Norwid Wydawnictwo: Czytelnik klasyka
22 str. 22 min.
Kategoria:
klasyka
Wydawnictwo:
Czytelnik
Data wydania:
1983-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1983-01-01
Liczba stron:
22
Czas czytania
22 min.
Język:
polski
ISBN:
8307011345
Średnia ocen

                7,3 7,3 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,3 / 10
229 ocen
Twoja ocena
0 / 10

Opinia

avatar
113
28

Na półkach:

Więdną tytułowe kwiaty u przenikliwości spojrzenia poety na życie i śmierć - w tej kolejności...; raz - Witwicki, którego odejście narysował Norwid w niezapomnianej za Polską tęsknocie; dwa - Mickiewicz, od którego usłyszał "adieu", co pojął był jako "a Dieu" i była to strofa wieszcza wobec Norwida ostatnia i długo echem w sercu mu iskrząca; trzy - Słowacki, do którego poeta szedł, lecz go z drogi cofnięto, a kiedy niezadługo znowu odwiedzić go miał - Słowacki już skonał był (na pogrzeb przyszły dwie "istoty żeńskie": przyjaciółka, Ludwika Reitzenheimowa oraz żona portiera domu, w którym Słowacki mieszkał, pani Millet); cztery - Chopin, którego słowa "Wynoszę się!...", odnoszące się do przeprowadzki na Plac Vendome, odebrał Norwid na wzór poetycki, jako metaforę śmierci.
Takie to Norwida ze śmiercią obcowanie...

Więdną tytułowe kwiaty u przenikliwości spojrzenia poety na życie i śmierć - w tej kolejności...; raz - Witwicki, którego odejście narysował Norwid w niezapomnianej za Polską tęsknocie; dwa - Mickiewicz, od którego usłyszał "adieu", co pojął był jako "a Dieu" i była to strofa wieszcza wobec Norwida ostatnia i długo echem w sercu mu iskrząca; trzy - Słowacki, do którego...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    375
  • Chcę przeczytać
    111
  • Posiadam
    22
  • Ulubione
    14
  • Literatura polska
    9
  • Poezja
    8
  • Studia
    7
  • Klasyka
    6
  • Literatura polska
    6
  • Lektury
    5

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Czarne kwiaty


Podobne książki

Przeczytaj także