Kolejna książka z Publicznej. Ma swoją magię - co ważne, ale czyta się miejscami nieco gorzej. Ale jest swoistą perełką, wkrótce o niej więcej na blogu Hisorycznik .

Kolejna książka z Publicznej. Ma swoją magię - co ważne, ale czyta się miejscami nieco gorzej. Ale jest swoistą perełką, wkrótce o niej więcej na blogu Hisorycznik .

Ciekawa i porywająca lektura, przedstawiająca wydarzenia z punktu widzenia starożytnych rzymian. Chciałbym zaznaczyć, że na szczególne potępienie zasługują pierwsze 4 strony, będące wstępem pana profesora Krawczuka. Żałuję, że pan profesor zmarł w tym roku, albowiem wychodzę z założenia, że o zmarłych należy pisać dobrze lub wcale. Pan profesor jednak najwyraźniej o tym nie słyszał, bowiem w swoim wstępie, zajmującym oszałamiającą ilość 4 stron, raczył wyrazić swoje zdumienie, że ktoś w ogóle pozostałe 400 stron pana Zielińskiego raczy czytać. Mówiąc wprost. Nigdy nie spotkałem się z tak bezpośrednim i nienawistnym wstępem do lektury właściwej. Pan Krawczuk w czystej formie gardzi pracą prof. Zielińskiego i nawet raczy wymienić listę lektur, po które powinniśmy sięgnąć, miast dręczyć się dziełem autora. Niemiej jednak, najwyraźniej profesor Krawczuk nie zrozumiał intencji pana Zielińskiego, który w przystępny i miły dla oka sposób pragnął przybliżyć nam spojrzenie starożytnych Rzymian na ich własną historię.

Ciekawa i porywająca lektura, przedstawiająca wydarzenia z punktu widzenia starożytnych rzymian. Chciałbym zaznaczyć, że na szczególne potępienie zasługują pierwsze 4 strony, będące wstępem pana profesora Krawczuka. Żałuję, że pan profesor zmarł w tym roku, albowiem wychodzę z założenia, że o zmarłych należy pisać dobrze lub wcale. Pan profesor jednak najwyraźniej o tym nie...

super

super

Oceniam tę książkę jako wybitną! Wspaniały język, mnóstwo faktów, ciekawostek. Fakt, że autor pisząc tę książkę nie miał jeszcze wiedzy o Etruskach i Rumii, o czym wspomina we wstępie profesor Krawczuk, niczego tej przepięknej książce nie ujmuje. Tak więc polecam serdecznie przebyć drogę od Romulusa do Juliusza Cezara właśnie z tą pozycją.

Oceniam tę książkę jako wybitną! Wspaniały język, mnóstwo faktów, ciekawostek. Fakt, że autor pisząc tę książkę nie miał jeszcze wiedzy o Etruskach i Rumii, o czym wspomina we wstępie profesor Krawczuk, niczego tej przepięknej książce nie ujmuje. Tak więc polecam serdecznie przebyć drogę od Romulusa do Juliusza Cezara właśnie z tą pozycją.

Jeżeli kogoś fascynuje Cesarstwo Rzymskie jest to jedna z najlepszych pozycji jaką kiedykolwiek wydano. Bogata w opisy, napisana przystępnym językiem. Jednym słowem świetna książka.

Jeżeli kogoś fascynuje Cesarstwo Rzymskie jest to jedna z najlepszych pozycji jaką kiedykolwiek wydano. Bogata w opisy, napisana przystępnym językiem. Jednym słowem świetna książka.

Jest to jedna z najciekawszych i najlepszych książek historycznych, opisujących fenomen Miasta Rzymu, które opanowało świat starożytny! Śledzimy losy początkowo małego miasta, położonego na siedmiu wzgórzach, od jego powstania, przez epokę królów, do powstania Republiki, która stopniowo opanowała Italię,walcząc z Galami i Etruskami, dalej w wojnach punickich zwyciężyła Kartaginę, aż do jej ekspansji, kryzysu w I wieku p.n.e. i Cezara:)

Autor pięknie przedstawił wszystkie legendy, jakimi otoczone jest powstanie Rzymu oraz przejście od królestwa do republiki. Z wielkim kunsztem i podziwem przedstawił bohaterów, którzy zmienili oblicze Rzymu tj. np. Cyncynata czy Kamillusa.

Uważam także, że autor bardzo stronniczo i nieobiektywnie opisał wojny punickie, to jest uważam, że za bardzo stał po stronie Rzymu:) Jest jednak coś pięknego w jego sposobie opisywania wojen punickich - zwłaszcza osoby Hannibala, który prawie stał się nieszczęściem Republiki Rzymskiej! Uderzyło mnie wtedy, że niemal każdy kojarzy postać Hannibala:) - a kto zna dowódcę rzymskiego, który go pokonał:)? O Scypionie Afrykańskim czytałam z prawdziwą przyjemnością - bo też zachwyt autora nad jego postacią był nieudawany:)

Lubię także ten moment, kiedy autor opisuje głęboki kryzys, jaki dotknął Republikę Rzymską i w konsekwencji doprowadził do jej przekształcenia w Imperium. Na uwagę zasługuje zwłaszcza postać Lucjusza Korneliusza Sulli - który wydaje mi się jednak trochę "po macoszemu" potraktowany przez autora!

Zdaję sobie sprawę, że ta powieść bardzo ukształtowała mój sposób widzenia republiki rzymskiej:) Choć nawet Tadeusz Zieliński strasznie idealizował Cezara:)

Język tej powieści jest piękny, klasyczny, powieść jest bardzo jasna, jest prawdziwą skarbnicą wiedzy.

Jest to jedna z najciekawszych i najlepszych książek historycznych, opisujących fenomen Miasta Rzymu, które opanowało świat starożytny! Śledzimy losy początkowo małego miasta, położonego na siedmiu wzgórzach, od jego powstania, przez epokę królów, do powstania Republiki, która stopniowo opanowała Italię,walcząc z Galami i Etruskami, dalej w wojnach punickich zwyciężyła...

"Nasze czyny za życia, brzmią echem w wieczności."

"Rzeczpospolita Rzymska" obejmuje okres historii Rzymu od powstania "wiecznego miasta" aż do upadku republiki. Ale to nie wszystko, dodatkowo w książce znajdujemy rozdziały poświęcone wojnom diadochów i epigonów oraz kulturze helleńskiej kształtującej kolejne pokolenia rzymskich obywateli. Styl pisania autora sprawia, że trzeci tom "Świata antycznego" czytamy jak pasjonująca opowieść, pełną zaskakujących zwrotów akcji.

"Nasze czyny za życia, brzmią echem w wieczności."

"Rzeczpospolita Rzymska" obejmuje okres historii Rzymu od powstania "wiecznego miasta" aż do upadku republiki. Ale to nie wszystko, dodatkowo w książce znajdujemy rozdziały poświęcone wojnom diadochów i epigonów oraz kulturze helleńskiej kształtującej kolejne pokolenia rzymskich obywateli. Styl pisania autora sprawia, że...