Znalezione zostają pojemniki z precyzyjnie odciętymi częściami ciał ludzi. Maggie prowadzi śledztwo, które utrudnia zbliżający się huragan...

"Kolekcjoner" (kto tak przełożył tytuł, zapytam się na wstępie?). Wydawało się, że nawet jeśli nie dostaniemy nic o Albercie Stuckim (to w końcu on miał taki przydomek) to przynajmniej coś w stylu "Dotyku Zła" czy w "Ułamku sekund". A co dostaliśmy? Najsłabszą powieść o Maggie i jedną z najgorszych w dorobku Kavy. A - jak zwykle - mogło być tak pięknie...

Fabuła to już nie tylko zabawa ogranymi kliszami gatunku, ale po prostu klisza i autoplagiat sam w sobie. Kava nie robi tu niczego oryginalnego. Stara się wykazać inwencją dodając huragan, ale tak naprawdę robi to, by zamaskować nim brak jakichkolwiek pomysłów. Wszystko jest w "Kolekcjonerze" przewidywalne i wiejące nudą i powtórkowością. Brak jest napięcia, a i psychologia szwankuje. Z dawnego miotania się Maggie zostały tylko jęki jak po niestrawności. Znikła głębia, zostało... Właśnie... Został miałki, zachowawczy styl i usilne pisanie kolejnych części, nie wiadomo właściwie po co.

Na szczęście w Polsce dorzucono do powieści opowiadanie, które w oryginale ukazało się w oddzielnym zbiorze. Opowiadanie średnio udane i do fabuły nie pasujące (choć rozgrywające się w jej trakcie), ale jednak miły to akcent.

Tylko czemu tak słabą powieść wydano w twardej oprawie i z taką udaną okładką? Chyba tylko w ramach rekompensaty za treść.

I cóż mogę dodać. "Kolekcjoner" to słaba powieść dla wyznawców Kavy i nikogo poza tym. Ale nawet i oni poczują się oszukani i rozczarowani.

Znalezione zostają pojemniki z precyzyjnie odciętymi częściami ciał ludzi. Maggie prowadzi śledztwo, które utrudnia zbliżający się huragan...

"Kolekcjoner" (kto tak przełożył tytuł, zapytam się na wstępie?). Wydawało się, że nawet jeśli nie dostaniemy nic o Albercie Stuckim (to w końcu on miał taki przydomek) to przynajmniej coś w stylu "Dotyku Zła" czy w "Ułamku sekund"....